۱۳۹۰ خرداد ۲۸, شنبه

کارهای نکرده

حدود یک ماه بود پست کانادا سرویس دهی خودشو شل و سفت میکرد و الان بمدت یک هفته است که کارمندان پست کانادا برای مدتی نامعلوم کاملا در اعتصاب هستند و هیچگونه نامه، چک و بسته ای رو تحویل نمیگیرند. مذاکره سندیکا هم با مسئولین پست کانادا به جایی نرسیده. ادارات و شرکتها کارهای پستی لازم رو با پستهای خصوصی نظیر فدکس و دی اچ ال با چندین برابر قیمت انجام میدن. من که هر وقت در صندوق پستی خودم رو در خونه باز میکردم یکی دو تا نامه  بود الان دو هفته است که هیچ نامه ای نگرفتم. برای کارهای لازم یعنی دریافت چک و صورتحسابها از ماهها پیش همه رو بر روی اینترنت منتقل کرده بودم. خود دولت و کمپانیها هم قبل از اعتصاب توصیه کرده بودند که اینکار انجام بشه تا مردم دچار مشکل نشن.
کارهای مربوط به مالیات رو از روی اکانتی که در revenu Qebec و revenu Canada دارم کنترل میکنم و حسابم رو هم دادم و Tax return هام رو به اون حساب واریز کردن. برای صورتحسابهام هم مشکلی نیست و اینترنتی پست میکنند و اینترنتی از طریق حساب بانکی پرداخت میکنیم. ولی خوب هیچ نامه ای رو نمیتونیم به جایی بفرستیم و از کسی هم هیچ نوع نامه یا بسته ای دریافت نمیکنیم. خوب اینهم از تبعات یک کشور آزاد هست که در اون کارمندان هر شرکت و سازمان که دارای سندیکا هستند میتونند جهت دریافت خواسته هاشون دست به اعتصاب بزنند و جامعه هم طبق قانون تحمل میکنه.
دیروز هم برای یک سری کارهای اداری با خانواده ماشینی اجاره کردیم و سری به اتاوا زدیم، همون دو ماه اولی که اینجا رسیدم یک امتحان رانندگی دادم و گواهینامه از اینجا گرفتم ولی اولین بار بود که بعد از نزدیک دو سال اینجا رانندگی میکردم و اولین بار بود که ماشین میگرفتم ازینجا. همه کارهای نکرده رو در یک روز کردم. طبیعت اینجا خیلی قشنگه ولی زیاد خوشم از جاده هاشون نیومد. بعضی اتوبانهای ایران رو به اتوبانهای بزرگ اینجا ترجیح میدم. چقدر ترافیک. در مونترال و حتی در شهر کوچک اتاوا.
راه به راه خیابونها رو در شهر بستن برای تعمیرات. از روی نقشه و GPS نگاه میکنی و راه رو میری و میبینی بسته است. برای هر ساعت پارکینگ کنار خیابون باید 4 دلار پول بدی. با اینحال جای پارک به سختی پیدا میشه چه در اتاوا و چه در مونترال.
وای که چقدر اتومبیل داشتن در ایران راحت بود. دو بار بنزین زدم یک 35 لیتر و یک 20 لیتر و حدود 60 دلار دادم. این بنزین زدن هم کاری بود که اولین بار درینجا میکردم. بچه ها باید روی بوستر بشینن. آخه دو تا پسر بچه شیطون رو چطور میشه مجبور کرد رو بوستر اونهم با کمربندی که دائم داره به شکم و سینه اش فشار میاره هر بار به مدت دو سه ساعت رو صندلی نشوند؟ به نظر من سرویس عمومی اینجا خیلی راحتتر و بهتر از اتومبیل داشتن هست. خونه ما هم تقریبا چسبیده به ایستگاه مترو هست و همه کارها رو در زمستون و تابستون با اتوبوس و مترو میشه انجام داد. برای سفر به نقاط دیدنی راحتترین و به صرفه ترین راه گرفتن تور هست برای کارهای خاص هم میشه اتومبیل اجاره کرد. فکر کنم برای ما اتومبیل داشتن جز زحمت چیزی نداشته باشه.
کارمون تو سفارت ایران سریع انجام شد و من باید برای کارهای ویزای انگلستان و تحویل مدارک به شرکتی میرفتم که کارهای سفارت رو انجام میداد. اونجا به سبب بودن افراد ناوارد اذیت شدم. در آخر از من انگشت نگاری کردن. پرسیدم این فقط برای ایرانیهاست یا از همه میگیرین؟ گفتن از همه میگیریم ولی چطور مگه؟ گفتم این سفر برای من اهمیت چندانی نداره و شاید علی رغم میلم از طرف دانشگاه دارم میرم اگه فقط از ایرانیها انگشت نگاری میکردین من از این سفر منصرف میشدم.
راستش حتی کانادا هم برای اینکه ما در اینجا اقامت کنیم ازمون انگشت نگاری نکرد.

۱۴ نظر:

مجید گفت...

آقا سفر انگلستان بهت خوش بگذره

البته انگلیسی ها با اینکه چندان تفاوت هوشی ای با ما ندارن، اما انگار که از دماغ فیل افتادن، برای مثال یکی از آشنایان که سالها پاس امریکایی داشته، تو انگلستان به خاطر یه خورده سرعت اضافه توسط پلیس متوقف میشه! پلیس بعد از دیدن اسمش بهش میگه این رو هم از برکت سر کلینتون دارین، بقول آشنای ما مردیکه فکر میکرده که کلینتون به خاطر روی ماه اون بوده که به ما اقامت داده که حالا داره منتش رو هم میگذاره

مامان سارا گفت...

اطلاعات جالبی بود
امیدوارم انگلستان خوش بگذره

بابک گفت...

سلام
ماشین برام خیلی جالب بود هر چند الان توی ایران هم بنزین به نسبت درامد خیلی گرونه و ترافیک هم در حد فاجعه است و اصلا قیاس ترافیک مونترئال با تهران غیر ممکنه ولی این قیمت پارکینگشون دیگه خیلی نامردیه!

چشم انداز کانادا گفت...

سلام جالب بود. ممنون. من تازه 2 ماهه به کانادا آمدم و از ایران وبلاگتون را دنبال می کردم. راستی من خودم هم یک وبلاگ خیلی نوپا راه انداختم که خوشحال می شم در صورت تمایل به لیست وبلاگتان اضافه کنید. ممنون.

http://aspectcanada.blogspot.com

بابک گفت...

مهندس جان مرسی از اطلاعات آموزشگاه که فرستادید

پدر سانی گفت...

سلام خوبید؟ در مورد پست کانادا من هم شنیدم . یعنی نامه هایی که بابت دریافت کمک هزینه بچه 2 هفته پیش پست کردیم و کارکنان پست کانادا هم ازمون گرفتند به مقصد نمیرسه؟

Mohaj Canada گفت...

پدر سانی
به احتمال زیاد اگه نامه ای رو تحویل گرفتند به مقصد رسوندند اینا بعد از اعتصاب دیگه نامه ای رو تحویل نمیگرند. هر چند شنیدم از هفته دیگه اوضاع کم کم به روال عادی برمیگرده.

شهرام گفت...

sسلام مهندس

من 1 ماهه مونترال اومدم . می خواستم ببینم پوا child benefit فدرال و کبک روی هم چقدره ؟ من یه پسر 8 ساله دارم و یه دختر 11 ماهه .

Mohaj Canada گفت...

Shahram
950$
if your income is less than 25000$

شهرام گفت...

ممنون . دوست من

مهرداد گفت...

سلامدوست عزیز:
من خیلی وقته که وبلاگتونا دنبال میکنم.من وهمسرم هم برای فدرال سال 2007 اقدام کردیم وهنوز فکر کنم 4 ساله دیگه باید صبر کنیم.من یه سوال ازتون داشتم باتوجه به اینکه شما تو دانشگاه دکترا میخونین.میخواستم بپرسم برای خانمم اگه بخاد برای دکترا بیاد اونجا ادامه بده که اقلا شاید زودتربتونیم بیایم کانادا میشه بورس گرفت چون توانائی پرداخت شهریه های اونجا را نداریم.ضمنا خانم من فوق ریاضی از دانشگاه صنعتی اصفهان هستش ومعدلش هم حدود 14 وخورده ای هست.ممنون میشم اگه راهنمائیم کنین.ضمنا ایمیل منmehrdadinly@hotmail.comاست.قربان شما
مهرداد

1 گفت...

سلام

من فوق لیسانس عمران دارم با 13 سال سابقه و قصد مهاجرت از طریق کبک رو دارم-میخواستم بدونم آیا روشی هست که حداقل بشه بخشی از پروسه عضویت نظام مهندسی کانادا رو از قبل نوی ایران طی کرد؟ ممنون میشم جواب بدین.

فرزاد گفت...

سلام من فوق عمران دارم با 13 سال سابقه و قصد مهاجرت از طریق کبک دارم.میخواستن بدونم آیا راهی هست که بشه حداقل بخشی از پروسه عضویت نظام مهندسی کانادا رو از اینجا (ایران) انجام داد؟

مرسی فرزاد

Mohaj Canada گفت...

فرزاد
بله هست میتونید مدارکتون رو بفرستید. با نظام مهندسی تماس بگیرید راهنماییتون میکنند.

مهرداد
باید برای گرفتن بورس شخصا با اساتید صحبت کنید.
دولت هم کمک هزینه تحصیلی و زندگی به ساکنین دائم کانادا میده.