۱۳۸۹ دی ۲۵, شنبه

نوبت شما

برای ادامه نوشتن به انگیزه نیاز دارم.
وقتی فکر میکنم که این صفحه از حالت وبلاگ شخصی دراومده و اکثرا توش خبرها و نقدها و اطلاعات و توصیه ها به خوانندگان میشه. وقتی فکر میکنم به محض اینکه دردودلی از خودم بنویسم نه تنها توجهی نمیشه بلکه همین خواننده ها که میان و پیام تشکر میگذارن دو تا هم بدوبیراه شاید بگن و برن. وقتی فکر میکنم که طی این مدت اطلاعات بسیار باارزشی رو جمع کردم که هنوز منتشر نکردم که میتونه خیلی برای همه مفید باشه ولی فعلا برنامه ای برای انتشار ندارم چون احساس میکنم که این وبلاگ زیادی یکطرفه شده و باندازه ای که خروجی داره ورودی نداره.
خلاصه با روزی بطور متوسط 500 بازدیدکننده و حدود 1000 ویو از صفحه و با فقط 9 تا 10 نظر از طرف شما اونهم بعد از 10 روز فکر میکنم در ادامه فقط گوشامه که داره بزرگ میشه.
همه اینها کمی انگیزه منو در ادامه انتشار اطلاعات به اینصورت کم کرده.
منتظر عکس العمل شما خوانندگان به این چرندیاتم هستم تا تصمیم بگیرم پست بعدم رو اینجا منتشر کنم یا نکنم.

۹۷ نظر:

Maryam گفت...

وبلاگتون فوق العاده است آقای مهاجر و خواهشاً به خاطر ما مهاجر ها هم که شده هیچ فکر بدی در مورد این وبلاگ نکنید و استوار تر از همیشه به نوشتن در این وبلاگ از هر نگرانی و مسئله ای که براتون پیش میاد و درگیرش هستید، ادامه بدید.
در ضمن من خودم جزو افرادی هستم که در گودر مطالب شما رو پیگیری می کنم و نمی تونم کامنت بگذارم. همراهای گودری تون رو فراموش نکنید و هیچ وقت ما رو تنها و بدون وبلاگ نگذارید.

جلیله گفت...

اول از همه اگه لطف کنین این تایید کلمه رو موقع کامنت گذاشتن بردارین، فکر کنم تعداد کامنت هاتون 2 برابر بشه!

بعدش من فکر میکنم داشتن کامنت گذار زیاد یه نوع هنره و این کاملن به خود شما بستگی داره. اول ببینین هدفتون زا داشتن کامنت گذار زید و خواننده زیاد چیه؟ اگه اونقدر این مورد براتون مهمه پس باید روش های داشتن اون رو هم انجام بدین و ساده تر بگم بلد باشین.

یه چیزی مثل داشتن مشتری بیشتر و فروش بیشتره. با این مقایسه لازم به یادآوری نیست که مهمترین الویتش اهمیت دادن به خواننده هاتونه. چطور؟ با جواب دادن به تک تک نظراتشون. اگه سوال دارن تا اونجا که میتونین. اگه نظر خاصی میدن باهاشون تعامل داشته باشین.

یه بیزنس من یا وومن موفق علاوه بر اهمیتی که به خواسته و نظرات مشتریانش میده، در کنارش تا سطح دکوراسیون فروشگاهش رو هم با اون سلایق و نظرات و خواسته ها تزئین میکنه! اینجا منظورم از دکوراسیون، اون خظ مشی و راهییه که دارین میرین و نوشته هاتون!

البته ببخشید شما خودتون شاید همه اینها رو بهتر بدونین ولی خب من هم نظرمو گفتم...

موفق باشید

آنی گفت...

به پیر به پیغمبر میخونیم...
تازه من یکی که وقتی از خودتون مینویسید بیشتر حال میکنم چون بیشتر میفهمم اونجا چه خبره...

مژگان گفت...

سلام دوست عزیز.من یکی از خوانندگان همیشگی وبلاگ شما هستم.به نظر من وبلاگ شما یکی از بهترین وبلاگهای مهاجرین هست وکاملا منش وشخصیت نگارنده در نوشته ها مستتر است ولی امیدوارم نظر ندادن افرادرا حمل بر منفعل بودن آنها نگذاری چون خیلی از ما از اتمسفر آنجا بی خبریم واین شما هستی که به بهترین نحواطلاع رسانی میکنیدهرچندکه تشکرنکردن از زحمات ولطف شما کمی بی معرفتی می باشد که صدالبته شما نیازی به آن نداری.کماینکه 500 بازدیددر روز گویای توجه افراد به نوشته های شماست.باسپاس.

ناشناس گفت...

سلام.من فوق مکانیک دارم.تقریبا هفته ای یک بار سایت شما رو چک می کنم.شاید تصمیم قطعی برای مهاجرت نداشت باشم و خوندن مطالب شماکمک زیادی بهم کرده که اگه خواستم بیام بهاندازه کافی برای شرایط مهیا باشم.با دیدن پست آخرتون دیدم دیگه نمیشه نظر نزارم.براتون آرزوی موفقیت می کنم.

رز / نیمه ی پنهان گفت...

دوست عزیز اقای مهاجر
من از خواننده های قدیمی شما هستم که تقریبن از اول راه با شما بودم و گاهی وقت ها که چیزی به نظرم میرسید میگفتم. (البته نه با این اسم فعلی)یادم میاد اوایل سبک نوشتار شما خیلی صمیمانه بود واز احساسات خودتون بیشتر مینوشتیدکه گاهی هم واکنش هایی ایجاد میکرد. اون پستی که شما تازه به کانادا آمده بودید و راجع زن های زیبای اینجا نوشته بودید را حتمن یادتون هست و اگه یادتون باشه جزو حلقه ی اعتماد حداحافظ کانادا بودید که بعد نمیدونم چی شد که به نظرم به توافق نرسیدید. در مجموع شما کم کم از یک وبلاگ نویس راحت تبدیل به یک وبلاگ نویس جدی و تا حدی خشن شدید و نوع نوشتارشما به قول خودتون حالت خبری پیدا کرد و همه میان اینجا تا یه اطلاعاتی ازتون کسب کنند و برند که این به قول خودتون حس خوبی بهتون نمیده. به نظر من این را تا حدی باید پذیرفت که شما این پیام را به دیگران به شکل غیر مستقیم دادید که دور از شما بایستندو به حرفاتون فقط گوش کنند. چقدر میشه هر بار امد و گفت مرسی که اینو نوشتید؟
به هر حال اقای جدی و یک کم بد اخلاق من امید وارم از نوشتن خسته نشید و ادامه بدید چون وبلاگ خوبی دارید .

shahram گفت...

سلام مهندس

چون کمی شما را میشناسم و به اخلاق و روحیاتت آشنا هستم این نظر را مینویسم

در این دنیا همون طور که می دونی از هر دستی بدی از همون دست میگیری و بدون که تا الان به خیلیها کمک کردی و خواهی کرد ... درسته که ممکنه این وبلاگ اونطوری که می خوای ورودی نداشته اما بدون که این برمی گرده به فرهنگ ما ایرانیها که بیشتر شنونده ، دریافت کننده و مصرف کننده بودیم در طی این سالها ...
اما مطمئن باش که زحماتی که برای جمع آوری اطلاعات و راه اندازی این وبلاگ کشیدی روزی تو را غافلگیر خواهد کرد..
امیدوارم که به راهت ادامه بدی و وبلاگ خوبت رو سرپا نگه داری

behzad گفت...

سلام مهندس جان
من از خوانندگان هر روزه وبلاگ شما هستم و خیلی از مطالب شما استفاده میکنم و هردفعه که شما اپ مکنید و می دونم که اطلاعات مفیدی در آن هست من چند دفعه نظر دادم ولی چون جوابی ندادین فکر کردم مشغله زیاد نمی زارد وکلی گفتین در پست های قبلی توضیح دادین من به شما حق میدم که نتونید به همه جواب بدین ولی اگه اطلاعات کاملتری از دانشگاه مونترال(پلی تکنیک)دارین خیلی خوشحال میشم اگه پست جدیدی بزارین.
با تشکر
بهزاد

امیر گفت...

مهندس جان

دوس داشتن به لفظ نیست !
ولی باشه میگم دوست دارم ادامه بده پست توپ آپ کن

C U

قارانقوش گفت...

نوبت من

سلام

“مهاجر” عزیز! این مطلب در واقع پاسخی است به مطلب “نوبت شما” در وبلاگ پربار و مفید “از ایران تا کانادا” و درددلی دوستانه از طرف یک خواننده پروپاقرص شما. امیدوارم همیشه شاد باشید و از تجربه‌ها و احساساتتون بنویسید. در واقع کامنتی بود بر این نوشته که دیدم خیلی طولانی شد .به صورت نوشته منتشر کردم.

در مورد اینکه وبلاگ برای چیه اصولا
وبلاگ به نظر من یعنی اینکه به راحتی حرف دلتون و تجربیات و احساساتتون رو در اونجا شیر کنید. من 7-8 ساله که با وبلاگنویسی آشنا شدم و یکی از دلایل من برای وبلاگ خوندن و نوشتن همینه. من نوشته‌های شما رو دوست دارم و وقتی نوشته‌های شما رو میخونم خیلی لذت میبرم؛ کامنت نگذاشتن من نوعی خدای نکرده دلیل بر بی‌توجهی و یا اینکه خدای نکرده جاده یکطرفه است و اینها نیست.

در مورد آمار وبلاگ
ببینید کانتر وبلاگ شما فقط بازدیدکنندگان شما از طریق صفحه‌های وب رو نشون میده و شاید شما از بازدیدهایی که از طریق فید(RSS) توسط نرم‌افزارها(مثلا Snarfer) و سایتهای مختلفی(مثلا گوگل ریدر) انجام میشه بیخبر باشید و یا اهمیت قائل نباشید. من وبلاگها و از جمله وبلاگ زیبا و پربار شما رو از طریق گوگل ریدر میخونم و وبلاگ شما رو در گوگل ریدر 288 نفر مرتب دنبال میکنند. به نظر شما این عالی نیست؟

در مورد کامنت گذاشتن
ببینید نباید از ویزیتور وبلاگ انتظار داشت که اگه از مطلب خوشش اومده حتما کامنت بگذاره. ببینید مطلب برای خوندن زیاده و فرصت کم و سرعت اینترنت ایران خیلی پایینه. خیلیها بلد نیستن کامنت بگذارن. از هر 100 تا ویزیتور یکی میاد کامنت میگذاره مخصوصا که کامنت گذاشتن با اینترنت ذغالی ایران کار سختی است مخصوصا سیستم کامنت بلاگر که برای بعضیها فیلتره. اگر دقت کرده باشید بیشترین کامنت رو وبلاگهای بلاگفا میگیرند. چون سیستم کامنتش خیلی راحته.

تنها راه عکس‌العمل به/تشکر از نویسنده کامنت نیست
تازه خیلیها در گوگل ریدر یا فی.سب.وک کامنت میگذارن یا لا.یک میزنن و یا مطلب شما رو شی.ر میکنند. یعنی لزومن کامنت این نیست که در صفحه اصلی وبلاگ دیده میشه. خیلیها مطلب شمای نوعی رو برای دوستانشون ایمیل میکنند از جمله من نوعی و خیلیهای دیگه هم میدزدند و منبع هم ذکر نمیکنند. بنده نوعی هم که تازه این وبلاگ رو شروع کردم از سرویس دلیشس استفاده میکنم و مطالب زیبای دوستان رو سیو میکنم که به صورت اتوماتیک روزی یکبار به صورت یک پست مستقل منتشر میشه.

این هم آمار وبلاگ شما در گوگل ریدر:

Posts per week:1.9
Subscribers:288
Last updated:9:06 PM (1 hour ago)

ناشناس گفت...

I rarely see you answer your readers question. Thats why they got a cold feet. Other wise your web-log is one of the best.
Reza

قارانقوش گفت...

“مهاجر” عزیز! این مطلب در واقع پاسخی است به مطلب “نوبت شما” در وبلاگ پربار و مفید “از ایران تا کانادا” و درددلی دوستانه از طرف یک خواننده پروپاقرص شما. امیدوارم همیشه شاد باشید و از تجربه‌ها و احساساتتون بنویسید. در واقع کامنتی بود بر این نوشته که دیدم خیلی طولانی شد .به صورت نوشته منتشر کردم.

در مورد اینکه وبلاگ برای چیه اصولا
وبلاگ به نظر من یعنی اینکه به راحتی حرف دلتون و تجربیات و احساساتتون رو در اونجا شیر کنید. من 7-8 ساله که با وبلاگنویسی آشنا شدم و یکی از دلایل من برای وبلاگ خوندن و نوشتن همینه. من نوشته‌های شما رو دوست دارم و وقتی نوشته‌های شما رو میخونم خیلی لذت میبرم؛ کامنت نگذاشتن من نوعی خدای نکرده دلیل بر بی‌توجهی و یا اینکه خدای نکرده جاده یکطرفه است و اینها نیست.

در مورد آمار وبلاگ
ببینید کانتر وبلاگ شما فقط بازدیدکنندگان شما از طریق صفحه‌های وب رو نشون میده و شاید شما از بازدیدهایی که از طریق فید(RSS) توسط نرم‌افزارها(مثلا Snarfer) و سایتهای مختلفی(مثلا گوگل ریدر) انجام میشه بیخبر باشید و یا اهمیت قائل نباشید. من وبلاگها و از جمله وبلاگ زیبا و پربار شما رو از طریق گوگل ریدر میخونم و وبلاگ شما رو در گوگل ریدر 288 نفر مرتب دنبال میکنند. به نظر شما این عالی نیست؟

در مورد کامنت گذاشتن
ببینید نباید از ویزیتور وبلاگ انتظار داشت که اگه از مطلب خوشش اومده حتما کامنت بگذاره. ببینید مطلب برای خوندن زیاده و فرصت کم و سرعت اینترنت ایران خیلی پایینه. خیلیها بلد نیستن کامنت بگذارن. از هر 100 تا ویزیتور یکی میاد کامنت میگذاره مخصوصا که کامنت گذاشتن با اینترنت ذغالی ایران کار سختی است مخصوصا سیستم کامنت بلاگر که برای بعضیها فیلتره. اگر دقت کرده باشید بیشترین کامنت رو وبلاگهای بلاگفا میگیرند. چون سیستم کامنتش خیلی راحته.

تنها راه عکس‌العمل به/تشکر از نویسنده کامنت نیست
تازه خیلیها در گوگل ریدر یا فی.سب.وک کامنت میگذارن یا لا.یک میزنن و یا مطلب شما رو شی.ر میکنند. یعنی لزومن کامنت این نیست که در صفحه اصلی وبلاگ دیده میشه. خیلیها مطلب شمای نوعی رو برای دوستانشون ایمیل میکنند از جمله من نوعی و خیلیهای دیگه هم میدزدند و منبع هم ذکر نمیکنند. بنده نوعی هم که تازه این وبلاگ رو شروع کردم از سرویس دلیشس استفاده میکنم و مطالب زیبای دوستان رو سیو میکنم که به صورت اتوماتیک روزی یکبار به صورت یک پست مستقل منتشر میشه.

این هم آمار وبلاگ شما در گوگل ریدر:

Posts per week:1.9
Subscribers:288
Last updated:9:06 PM (1 hour ago

ناشناس گفت...

سلام
خیلی از کسانی که اینجا رو می خونن مثل من هستن واقعن از مطالب مفید شما استفاده می کنن و به اموخته هاشون اضافه میشه و راحتتر تصمیم میگیرن.
اینکه چرا نظر نمی دن چون واقعن مطالبتون اینقدر خوبه و منطقیه که جای بحثی نمی مونه فقط میشه به خاطرر پست ارزشمندتون تشکر کرد و کاری دیگه از دستشون بر نمیاد.
و مطلبی دیگه اینه که واقعن مدت زیادی از وبلاگهای مزتبط به کانادا نمی گذره و هنوز خیلیها در حال بررسی و چالشهای داخلی با خودشون هستند با مطالب شما می تونن تصمیمات مناسب برا خودشون بگیرن و اگر حتی مهاجرا نمی کنن می تونه این مطالب به بالا بردن سطح فرهنگ و دانش اونها از یه کشور دیگه کمک شایانی بکنه و چشم انها رو به یه محیط ناشناخته اشنا کنه.

به هر نوع هر تحلیل از جامعه کانادا و افکار یک ایرانی در اونجا و مسائل و طرز نگاهش به اون جامعه می تونه کمک شایانی به مردم حتی داخل کشور بکنه.

به نظر من نقدها اخبار و اطلاعات چیزهایی هستن که می تونه به تنویر افکار مهاجران و یا افراد داخل که حتی قصد مهاحرت ندارن کمک شایانی می کنه و به نظر من چقدر خوبه که شما تا حدودی متفاوت از بقیه وبلاگهای دیگه م ینویسین

در خاتمه هم از وقتی که صرف می کنید و مطالب رو می نویسید کمال تشکر و قدردانی دارم. به امید اینکه هر کسی بتونه با مطالب وبلاگ خودش حتی یه گام کوچیک جامعه ایرانی ( چه داخل چه خارج)رو به سمت فرهنگ و طرز فکر صحیح و قشنگ و زندگی شاد و سالم رهنمون کنه.
مرتضی

قارانقوش گفت...

“مهاجر” عزیز! این مطلب در واقع پاسخی است به مطلب “نوبت شما” در وبلاگ پربار و مفید “از ایران تا کانادا” و درددلی دوستانه از طرف یک خواننده پروپاقرص شما. امیدوارم همیشه شاد باشید و از تجربه‌ها و احساساتتون بنویسید. در واقع کامنتی بود بر این نوشته که دیدم خیلی طولانی شد .به صورت نوشته منتشر کردم.

در مورد اینکه وبلاگ برای چیه اصولا
وبلاگ به نظر من یعنی اینکه به راحتی حرف دلتون و تجربیات و احساساتتون رو در اونجا شیر کنید. من 7-8 ساله که با وبلاگنویسی آشنا شدم و یکی از دلایل من برای وبلاگ خوندن و نوشتن همینه. من نوشته‌های شما رو دوست دارم و وقتی نوشته‌های شما رو میخونم خیلی لذت میبرم؛ کامنت نگذاشتن من نوعی خدای نکرده دلیل بر بی‌توجهی و یا اینکه خدای نکرده جاده یکطرفه است و اینها نیست.

در مورد آمار وبلاگ
ببینید کانتر وبلاگ شما فقط بازدیدکنندگان شما از طریق صفحه‌های وب رو نشون میده و شاید شما از بازدیدهایی که از طریق فید(RSS) توسط نرم‌افزارها(مثلا Snarfer) و سایتهای مختلفی(مثلا گوگل ریدر) انجام میشه بیخبر باشید و یا اهمیت قائل نباشید. من وبلاگها و از جمله وبلاگ زیبا و پربار شما رو از طریق گوگل ریدر میخونم و وبلاگ شما رو در گوگل ریدر 288 نفر مرتب دنبال میکنند. به نظر شما این عالی نیست؟

در مورد کامنت گذاشتن
ببینید نباید از ویزیتور وبلاگ انتظار داشت که اگه از مطلب خوشش اومده حتما کامنت بگذاره. ببینید مطلب برای خوندن زیاده و فرصت کم و سرعت اینترنت ایران خیلی پایینه. خیلیها بلد نیستن کامنت بگذارن. از هر 100 تا ویزیتور یکی میاد کامنت میگذاره مخصوصا که کامنت گذاشتن با اینترنت ذغالی ایران کار سختی است مخصوصا سیستم کامنت بلاگر که برای بعضیها بسته هست از جمله بنده. اگر دقت کرده باشید بیشترین کامنت رو وبلاگهای بلاگفا میگیرند. چون سیستم کامنتش خیلی راحته.

تنها راه عکس‌العمل به/تشکر از نویسنده کامنت نیست
تازه خیلیها در گوگل ریدر یا فی.سب.وک کامنت میگذارن یا لا.یک میزنن و یا مطلب شما رو شی.ر میکنند. یعنی لزومن کامنت این نیست که در صفحه اصلی وبلاگ دیده میشه. خیلیها مطلب شمای نوعی رو برای دوستانشون ایمیل میکنند از جمله من نوعی و خیلیهای دیگه هم میدزدند و منبع هم ذکر نمیکنند. بنده نوعی هم که تازه این وبلاگ رو شروع کردم از سرویس دلیشس استفاده میکنم و مطالب زیبای دوستان رو سیو میکنم که به صورت اتوماتیک روزی یکبار به صورت یک پست مستقل منتشر میشه.

این هم آمار وبلاگ شما در گوگل ریدر:

Posts per week:1.9
Subscribers:288
Last updated:9:06 PM (1 hour ago)

مریم گفت...

سلام دوست عزیز
متاسفم که رفتار ما باعث شد همچین فکری بکنید. من از طرف خودم و کسانی که مثل من در ایرانند میگم که : نمیدونم توضیحش یه کم سخته ولی مردم یه مدتیه واکنشششون رو چه مثبت چه منفی دیگه از دست دادند. باور می کنید اگر بگم در مورد هیچی نظر نمدهند . باور کنید مخصوصا اقایان!
اما در مورد مطالبتون چاپلوسی نیست اگر بگم بهترینید. باور کنید من و همسرم بیشتر برنامه ریزیهامون برای کارهای بعد از رسیدنمون به مونترال با استناد به نوشته های شماست. و می خوام که بدونید چقدر از شما به خاطر این راهنماییهاتون متشکرم. اما من یک بار دیگه هم ازتون خواهش کرده بودم که اگه امکان داره بیشتر در مورد وضعیت بچه ها و زبان اموزیشون و مهد و مدرسه بنویسید
فکر کنم با قلم شیوا و رک شما مطلب جالبی بشه. باز هم ممنون که با این همه مشغله وقت میگذارید

maryam گفت...

سلام من يك مهاجرم كه قراره 2.5 ماه ديگه به همراه همسر و فرزندم مونترال باشم.
يكساله كه من و همسرم چند وبلاگ رو حتما مي خونيم كه يكي از اونها وبلاگ شماست. خيلي تا اين لحظه از وبلاگ شما اطلاعات گرفتم ولي چون تجربه اي از اونور ندارم نمي تونم نظر بدم و سوالاتي كه به ذهنم مي رسه نمي پرسم چون فكر ميكنم همينقدر كه شما وقت مي گذاريد و تجربياتتون رو ارائه مي ديد خيلي وقتتون رو صرف مي كنيد و شايد بيش از اين فرصت نداشته باشيد.
فكر مي كنم بيشتر خوانندگان وبلاگ شما از همين دسته افراد هستند.

faraz گفت...

آقا منتشر کن...انصافا اطلاعاتت خیلی عالی و صادقانه است...من همیشه به همکارای هندی م قبطه میخوردم که چطور به همدیگه اطلاعات و راه و چاه نشون میدادن و جلوی تجربه های تکراری و پر هزینه رو واسه هموطن هاشون میگیرن...تعداد کامنت ها اصن مهم نیست ، مهم اثری که میزاری شما واسه امثال من که خیلی ارزشمنده...کم پیدا میشه تو فرهنگ ما بیاد صورت حساب خرجاشو بزاره بدون اضافه کردن یه صفر بهشون و تبلیغات غلط....به قول کنفسیوس برای هر کس سه را وجود دارد:
راه اول از تجربه میگذرد که سخت ترین است راه دوم از تقلید میگذرد که راحت ترین است و راه سوم از تفکر میگذرد که والاترین است...داشتن اطلاعات مث کاری که میکنی کمک میکنه به همه که یا تقلید کنن و انرژی زیاد صرف نکنن واسه تجربه و یا هم ازشون استفاده کنن به عنوان خوراک واسه فکر کردن و کمک کنه بهشون واسه تحلیل بهتر....ادامه بده...اومدم مونترال هر چی بگی مهمون منی

negar گفت...

سلام آقای مهندس

چند ماهی‌ است که با خانواده به مونترال آمده‌ایم و با توجه به مشترکات بسیار زیاد ،مثل شغل ،تعداد فرزندان، سنّ و سال و...

علاقه بسیاری به مطالب وبلاگ شما داریم و بسیار زیاد استفاده کردیم.

این اولین باریست که در وبلاگی نظر میدهم.

هرگز فکر نمیکردم نویسندگان وبلاگ‌ها با نظرات خوانندگان تشویق میشوند!

از این پس سعی‌ خواهم کرد به تمام وبلاگ‌هایی‌ که سر میزنم پیام بگذارم و اگر کار یا سؤالی بود با کامل میل جواب دهم.

این را بدانید‌ که ما هر روز به شما سر می‌زنیم و از مطالبتان استفاده می‌کنیم.

با آرزوی موفقیت بیش از پیش شما

در ضمن هفته نامه‌ا‌ی پیوند هم از وبلاگ شما به عنوان یکی‌ از وبلاگ‌های مفید برای تازه واردین یاد کرده است

با تشکر از شما

Unknown گفت...

سلام
آقا این حرفا چیه...، شما واقعا لطف دارید به ما که با این همه مشغله نسبت به بقیه دوستان وبلاگ نویس بیشتر و سریعتر update میکنید.

شهرام گفت...

سلام

شايد جاش نباشه اينجا در موردش حرف بزنم . ولي مهاجر جان من با نظر هم اسم خودم شهرام موافقم . مضافا" اينکه وب لاگ هاي بسيار بهتري از شما هم هستند شما بهترين نبوديد. ضمن اينکه بگم شما جزو بهترين ها بوديد.
شما که اونجا هستيد ولي واي به حال آدم هايي که تو اين مملکت کار فرهنگي مي کنند وبلاگ من با داشتن روزانه 300 تا 400 تا بازديد مه بيشتر مطالبش در مورد تکنولوژي بود رو نتونستند تحمل کنند 2 بار فيلتر شدم . مي دونم جاش نبوددلم پر بود

ساسان گفت...

سلام مهندس
این چه حرفیه
اطلاعاتت توپ و بدون جهت و منصفانه است
ما که در حال مهاجرت هستیم میخونیم و درفکر میرویم
باور کن هر وقت تو گوگل ریدر میبینم جدید نوشتی امگار یه خبر خوب بهم دادن
وقتی استاد حرف میزنه شاگرد باید ساکت باشه و خوب گوش کنه
شاید اگه ما هم اونجا بودیم بهتر میتونستیم نظر بدیم
وقتی از قیمت حرف میزنی خوب من خواننده که کانادا در ارزوهامه چی بنویسم
مطمئن باش به همون خدایی که با خودت از ایران آوردی خیلی به ما کمک کردی
هنوز منتظریم

علی گفت...

دوست عزیز من سلام
همه حتی منتقدان شما به خوبی میدونن که راهنمایی های شما چقدر کاربردیه . خود من و چند نفر دیگه از دوستانم که مصاحبه رو هم پشت سرگذاشتیم و درحال جمع آوری اطلاعات هستیم وبلاگ شما رو یه منبع عالی میدونیم.پس لطفا به راحت ادامه بده چون هستن کسانی که به راهنمایی های شما نیاز دارن.امیدوارم در ادامه راهتون موفق باشید

Unknown گفت...

good job! continue man!

کیت گفت...

نه تورو خدا مارو از اطلاعاتتون محروم نکنید!!!من که هرروز میام و پستاتونو میخونم کامنتم میذارم؟؟!!!

اميرومونا گفت...

فکر کنم به حد کافي بچه ها همه جوره نوشتن
اما خوب اين شمايين که هدف وبلاگتون رو مشخص ميکنيد
هدف وبلاگ نوشتن خاطرات روزانه است
از اول هم براي همين بوجود اومده
و اين امکان گذاشتن نظر هم براي اين بوجود اومده که رو اين خاطرات مردم نظراتشون رو بگن
اما وقتي شما مياين و مثلا اطلاعاتي ميدين
خودتون اين رابطه رو يه طرفه کردين
غير از دادن اطلاعات راهکارهاي زيادي هست براي ايجاد ارتباط صميمي
شما بايد با خانندگانتون ارتباط کلامي برقرار کنيد
به وبلاگاشون سر بزنيد خودتون نظر بگذاريد
بحث ايجاد کنيد
من خودم به شخصه مطالبتون رو دنبال ميکنم
بحث اقتصاديتون يارانه ها رو نظر گذاشتم اما به اون صورت نديدم که خودتون مشتاق باشيد که چلنج داشته باشيم
اين بحث هاست که نظرات ادم رو زياد ميکنه
والا اگه همه بخوان موافق يه موضوع باشن حرفي نميمونه
بعد ما هممون که اومديم وبلاگ زديم با اراده خودمون و علاقه شخصي خودمون اين کارو کرديم و هيچ منتي هم به سره خوانندگانمون نيست
مطمعا باشيد مهندس اگه ننويسيد يک روز يک ماه خوانندگانتون بهتون ميگن بنويسيد بعد از اون از ياد ميريد
پس سعي کنيد اگه حتي اطلاعاتي هم ميدين حداقل اخره بحث نظر خودتون رو بگذاريد و از بچه ها هم نظرشون رو بخواين
و بعد از اون براي هر نظري ارزش قائل بشيد و وقت بگذاريد و پاسخ بديد
ميدونم سرتون شلوغه و کارهاي شخصي هم داريد اما خوب اگه نکرديد يا به دلايلي نشد ديگه نبايد هم گله کرد
بازم ممنون از مطالبتون
من به شخصه مطالبتون رو دنبال ميکنم

ناشناس گفت...

هر هفته به وبلاگتون میام وحرفها و تجربیات شما رو میخونم و به اندوخته هام اضافه میکنم.ممنون از صداقت و همراهیتون با ما که نیاز به این اطلاعات داریم.آرزوی موفقیت همیشگی شما رو دارم.

ناشناس گفت...

دوست عزیز
من فکر می کنم که عکس العمل خود شما به پیام ها هستش که کم کم پیام گذارانتان را کم میکنه . من شخصا تا به حال چندین و چند بار برای شما پیغام گذاشتم دریغ از اینکه لاقل به خودتون زحمت بدین که پاسخی ولو کوتاه به نوشتم بدین. پس نباید انتظاری هم داشته باشین. مطالبتون مفید هست اما شما خودتون با خواننده ارتباط برقرار نمیخواهید کنید. به صرف اینکه یک مطلبی رو قبلا توضیح دادین به خواننده خود پاسخی نمیدین؟یا چون نامی از خود نمیزاره؟(گاهی واقعا اینجا نمیشه از گزینه اسم و آدرس استفاده کرد من که هر بار استفاده کردم سیستم هنگ کردو ارور داد.) یکم سرد برخورد میکنید.ستایش s.setayeh@gmail.com

مهاجر مونترال گفت...

سلام جناب مهندس
من الان مدت زیادیه که خواننده شما هستم و هر از گاهی هم در مورد بعضی موضوعات شما سوالاتی پرسیدم یا تشکر کردم هر چند که قبلا هم چند بار بهتون گفتم که واقعا مطالب پخته و عمیقی مینویسید و کاملا واضحه برای هر مطلب چقدر وقت گذاشتین و با هیچ تشکری نمیشه زحمات شما رو جبران کرد.
اما نکه به نظر میاد که شما زیاد به نظرات خوانندگان توجه ندارید و معمولا سوالات رو جواب نمیدید. قطعا این میتونه باعث کمتر شدن نظرات شده باشه چون هیچکس دلش نمیخواد که سوالی بکنه یا نظری بده که میدونه به احتمال قوی جوابی نمیگیره. مثلا خود من در مورد وام دانشجویی و مبلغش و ... هم در وبلاگ پست گذاشتم و هم به شما ایمیل زدم ولی جوابی نگرفتم.
در نهایت من مدتهاست ضمن کسب اجازه شما رو لینک کردم و خیلی خوشحال میشم شما هم لینک بفرمائید.
با وجود همه اینها باز هم به نوبه خودم بابت مطالب بسیار مفیدتون تشکر میکنم و بهتون اطمینان میدم که این لطف و محبتی که به هموطنان دارید بالاخره یه روزی به شما برخواهد گشت.

دو فنجان مکـ ـث گفت...

با سلام
من یه خواننده ی خاموشم . این پُست رو که نوشتید ، باعث شد چراغم روشن بشه . باید بگم که من خیلی کم سن تر از شما هستم و تجربه ای توی جامعه ندارم . و فقط می تونم از خروجی ِ وبلاگ شما استفاده می کنم ولی متاسفانه نمی تونم ورودی برای وبلاگتون داشته باشم . انگیزه ی من برای خوندن ِ نوشته های شما ، غیر از اطلاعات ِ مفیدی که ارائه می دید و من استفاده می کنم ، شخصیت ِ خود شما هم هست . حالا حتی اگه این اطلاعات تبدیل بشن به روزانه ها ، من بازم اینجا رو می خونم :)

ناشناس گفت...

با سلام
و خسته نباشيد، البته مژگان هم اشاره کرده بود اما من براي اينکه پررنگ تر بشه به طنز مي نويسم.
شما فرض کن ما هم بخوايم يه سري اطلاعات بديم که (فرضا شما ندوني)

1- يه هواپيما سقوط کرد که جناب وزير گفت ما بيشتر از ايناش رو ميفرستاديم رو مين کسي چيزي نمي گفت. نماينده محترم هم گفت حيف که من از هواپيما جا موندم و سوالم از وزير محترم اينه که چرافرصتهاي شهادت کمه!!!

2- طبق آمار منتشر شده اصفهان به عنوان رتبه اول در آمار سرطانهاي مخصوص آقايان و خانمها ( و نه بچه ها) شناخته شد.

3- توي همين برفي که نديده آب شد شونصد تا ماشين به هم زدن(البته در جاهاي مختلف)، 10 تا کشته رو تو اصفهان من خبر دارم.
البته مطمئنا 20:30 اعلام ميکنه که در اروپا به علت برف 2 متري پروازها 2 دقيقه تاخير داشته و بعد هم يه مصاحبه با مردم فرودگاه که از بي عرضگي مسئولين اروپايي شاکين نشون مي ده!!!

4- به گفته يکي از آقايون 50% آب شرب، گاز و برق به علت فرسودگي شبکه به هدر ميره.
اونوقت اگه با هدفمند سازي 10% صرفه جويي بشه (که بعيد ميدونم) تو بوق و کرنا ميکنندش.

بازم بگم که شما خيالت راحت بشه ما مي خونيمت؟؟!!!

مجید گفت...

سلام مهندس عزیز
خوبی؟
در مورد نظرات خدمتتون باید بگم که نمیشه به تعداد بازدید کنندگان زیاد دل خوش کرد
چون خود من مثلا هر روز سه بار میام ببینم مطلب جدیدی نوشتید!
به هر صورت ما که همه جوزه از محضر شما فیض بردیم و میبریم.

جلیله گفت...

یه مطلب دیگه هم لازم دیدم بگم البته بعد از خوندن نظر رز عزیز(نیمه پنهان) که از دوستان خوبم هست، به قولی شجاعت گفتنشو پیدا کردم:

همونطور که ایشون هم عنوان نمود، من هم از همون چند تا پستی که اوایل ورودتون گذاشتین و یکی هم بعدها گذاشته بودین، یه نوع حس زن ستیزی و نمیدونم چطور بگم یه نگاه بالاتر بودن نسبت به خانومها رو از نوشته هاتون برداشت کردم و راستش اگه بخوام صادقانه نظر واقعیمو بگم، اصلن دوست نداشتم براتون کامنت بذارم و یکی دوتا کامنت رو هم واقعن لازم دیدم بذارم و تشکر کنم ولی همچنان یه احساس دوری از عقایدتون در وجودمه که نمیذاره راحت بیام اینجا و باهاتون تعامل داشته باشم!!!

گلي گفت...

سلام دوست عزيز.من مدت زياديه اينجا سر ميزنم.اما نميدونم چرا نميتونم نظرمو ثبت كنم.بي انصافيه اگه ادامه نديد چون ميدونم خيليا اينجا سر ميزنن اما نميتونن مث من پيام بذارن.من اين نوع نگاه شما رو از مهاجرت دوست دارم واسه همين وبلاگو هميشه چك ميكنم

ben گفت...

سلام مهندس جان
آقا وبلاگ شما مطالب مفیدی برای ما که اول راه هستیم داره و امیدوارم که به نوشتن تجربیاتتون ادامه بدید . خودم به شخصه فکر میکنم چه اشکالی داره که یکطرفه باشه ! شما به بقیه یکسری اطلاعات میدی و کمک میکنی ، منظورتون رو از ورودی نفهمیدم که چیه !!! ماشالا که نظر هم زیاد میدن ، دیگه نمیدونم یه وبلاگ نویس چی میتونه بخواد . البته که خودم در چندین پست شما ازتون سوالاتی پرسیدم که با بی مهری جواب ندادید و کلاً تا اونجا که من فهمیدم دوست ندارید فرد به فرد جواب بدید .خوب همین باعث میشه من بار بعد نظری ندم و فقط خواننده باشم . ولی اگه خودتون خسته شدید و دیگه حال نمیکنید با وبلاگ نویسی اون یه بحث دیگه است ! من خودم همچنان منتظر یه پست جامع و مفید در مورد ادامه تحصیل مهندسین در کبک از شما هستم . شاد و پر انرژی باشید .
تو نیکی میکن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز

iman گفت...

سلام جناب مهاجر
اتفاقا وبلاگ شما یکی از با ارزشترین وبلاگهاست و عموما نوشته های شما حالت خبری داره که بسیار مفیده من حداقل روزی2بار میام چک میکنم ببینم مطلب جدید چی زدید!ضمنا این که نظرات کم هست مال اینه که شما حالت نوشتاریتون خبریه وبیشتر ریز مسایل رو بررسی میکنید پس من به عنوان یک خواننده ترجیح میدم از آنالیز مسایل شما استفاده کنم و هر بار خبر موفقیتتون رو میدید به عنوان یه همشهری و کسی که هفته دیگه داره میاد اونجا هم به شما افتخار کنم هم خیالم راحتتر بشه که اونجا با تلاش و برنامه میشه موفق بود.
ببینید توی این پست درخواست نظر کردید چه خبر شد(:
موفق باشید.

ناشناس گفت...

شما وبلاگ خیلی خوبی دارید پس به نوشتن ادامه بدید.

پدرام گفت...

آقاي مهاجر عزيز
حدود يك ماهي است كه روي اينترنت افتادم تا حسابي اطلاعاتم را بالا ببرم و بتونم چهار ماه ديگه كه به مونترال ميام با استفاده از همين تجارب ساده و مفيد شما كه در وبلاگتون نوشتيد زندگي كنم.
من فقط ميتونم بگم با خوندن اين پستتون برخودم دونستم كه صميمانه از انسانيت و محبتي كه در طول اين مدت به خرج داديد و كلي انسان سرگشته را راهنمايي كرديد، تشكر كنم. مطمئن باش ورودي شما در اين كارتون اجري است كه پاداشش را روح جهاني خواهد داد كه مدتهاست با شماست.
خواهش ميكنم بمانيد و چراغ اميد خيلي هاي ديگر باشيد كه در راهند
مرسي

ناشناس گفت...

من سايت شما رو تو favorite هام گذاشتم و از مطالبي كه مي گذاريد خيلي خوشم مي‌آيد ... اگر ادامه بدين خيلي خوشحال مي شم...

نیما گفت...

سلام دوست عزیز و دور از دست رس
نیما هستم و از ایران وبلاگت رو دنبال می کنم. و چون در تدارک تومدن هستم ، وبلگت خیلی می تونه کمکم کنه.
در ضمن :
من با فراز و قارانقوش و بقیه دوستان کلا موافقم.

این فکر های عجیب و غریب رو بذار کنار.

من نمی تونم به وبلاگت چیزی اضافه کنم. چون اساسا اونجا نیستم.

ولی اگه مردی به این سوالم جواب بده:
در آمد اونجا چه جوریه؟

ببین من مهندس عمرانم و اگه بخوام توی رشته ی خودم کار پیدا کنم با ید مراحل مختلفی رو طی کنم که یک کمی هم طولانیه.
و باید از یک کارهای حاشیه ای شروع کنم.
می تونی به این نگرانی من جواب بدی؟

این هم یک موضوع توپ برای پست بعدی.
هر روز منتظر نوشته هات هستم.

قارانقوش گفت...

سلام

من دیشب چندد بار سعی کردم کامنت بگذارم سیستم ارور داد فکر کردم ثبت نشده الان میبینم سه بار ثبت شده.

لطفا اون دو تای اضلقی رو حذف کنید.

مخلصیم

ابراهیم گفت...

منم همین ها که بچه ها گفتن
خوبه بابا وبلاگت
حتی اگه یه خواننده هم داشته باشی باید بنویسی

كمي از زندگي گفت...

با انتقاد شما موافقم و خيلي جالبه كه دوستان قضاوتهاي متفاوتي از شما كردند كه خب همه اين احساسات از نوشته هاتون نشات مي گيره.
من به نوبه خودم از وب لاگ شما استفاده مي برم و ممنونم كه اطلاعات و تجربيات خودتون رو در اختيار ما ميگذاريد. اينجا كسي با كسي مسابقه نمي ده كه بخواد بهترين يا بدترين وبلاگ باشه (در جوابيه يكي از دوستان) يا اينكه وب لاگهاي مفيد ديگري هستند يا نيستند. مهم اينه كه بتونيم از طريق وب لاگها به اين دهكده جهاني راه پيدا كنيم و با تبادل اطلاعات كنترل بيشتري به اطرافمون داشته باشيم.

موفق باشيد .

فرشاد گفت...

سلام دوست عزیز
من روزی چند بار سایت شما را چک میکنم.
چند بار کامنت گذاشتم و شما اعلام کردید که فرصت پاسخ دادن ندارید.
لطفا در نظر داشته باشید اکثر خوانندگان نوشته های شما افراد مقیم ایران هستند که به دنبال کسب اطلاعات هستند وقتی از شما سوالی می پرسند و جوابی نمی گیرند خوب فقط مطالب شما را می خوانند.
باید بگم که مطالب شما واقعا کارشناسانه تحلیل و نوشته می شود و کاملا مفید است.
متشکرم

ناشناس گفت...

کامنت گذاری طول میکشه...باید تکمه تشکر بزارین مثل خیلی سایتها....

ناشناس گفت...

benevis agha ma mikunim bekhod!

مجید گفت...

سلام مجدد مهندس

مشخصه که مرتب داری وبلاگت رو از نظر پیام های رسیده چک میکنی.
فکر کنم دو سه ماه پیش بود که حین جستجو در مورد کبک با وبلاگت آشنا شدم و نشستم از اولش تا آخرش رو در دو سه روز خوندم، هر موقع که وقت میشد.
با توجه به نوشته هات بود که تونستم تصور خوبی از اونجا پیدا کنم.
تونستم واقعگرایانه به دلایل مهارجرتم فکر کنم و اینکه بتونم جایی که میخوام برم رو بهتر بشناسم.

اما حقیقتش یه نکته ای هست که الان که خودتون هم بهش اشاره کردید در موردش می نویسم.

تو برخی از نوشته هاتون به این موضوع اشاره کردین که جواب سوالات رو تو وبلاگ نمیدین و براتون ایمیل بزنیم تا جواب بدین.

خوب برداشت من از این حرف شما این بود که دیدگاهتون نسبت به وبلاگ خودتون یه جایی صرفا برای اطلاع رسانیه و نه مکانی برای گفتگوهای دو طرفه، و الا من بسیار مشتاق بودم و هستم که در مورد خودتون بیشتر گفتگو کنیم.

همونطور که خودتون به درستی بهش اشاره کردین، خیلی از هم وطن های ما وقتی به غربت میرسن، دچار چنان غربت زدگی ای میشن که حتی از دیدن ایرانی های دیگه هم دوری میکنن.

و من دوست ندارم که حتی وقتی میام اونجا همچین مسئله ای روم تاثیر بگذاره، بنابر این از همینجا دا رم نقشه این رو هم میکشم که با شما یا سایر دوستانی که همفکر هستند روابط نزدیک تر و دوستانه تری داشته باشیم.

در مورد پست قبلی هم به جز نظری که نوشتم، نکته مثبت دیگه ای به ذهنم نرسید. شاید سوالاتی نظیر اینکه این کانادایی پیشنهاد دهنده کی بوده! مثلا آیا فروشنده ای از معاملات املاک بوده که پیشنهاد کرده یا یکی از همکارها و اینکه چقدر میشه به اینگونه پیشنهادات اعتنا کرد و آیا اونجا هم باید کلاهمون رو بگیریم که باد نبره ( که به نظرم اینطوره) یا اینکه میشه به این دست پیشنهادات گوش داد.

و نظایر اون.

اینه که دوست من، بسیار متاسف میشم اگه تو این وبلاگ مطالب دیگه ای ازتون نبینم و یا ارتباطمون رو با شما از دست بدیم.

امیدوارم دست خدا نگهدارتون باشه.

قربانت مجید

نيما خيام گفت...

اقاي مهاجر خواهش ميكنم از اين فكرها نكنين. من هميشه و هر روز وبلاگ شما رو وقتي صبح بلند ميشم نگاه ميكنم كه مطلب جديدي گذاشتين يا نه. به خدا همه كامنتهاتون رو از اول تا همبن كامنتتون چندين بار خوندم و استفاده هاي زيادي كردم. يه بار هم تحت تاثير همين كامنتهايي كه گذاشتين يه ايميل طويل!!! براتون نوشتم و ازتون راهنمايي خواستم. درسته كه من و شايد خيلي از افرادي كه به وبلاگتون سر ميزنن نظري نذارن ولي ديگه اين كامننتون مجبورم كرد كه به حرف بيام و ازتون خواهش كنم كه دوباره به اطلاعات مفيدي كه تو وبلاگتون ميذارين ادامه بدين. ميدونيم كه شما هم مشغله زيادي دارين ولي خوب ديگه فكر ماهايي كه تو ايرانيم و هيچ گونه اطلاعاتي از اونجا نداريم و ميخواهيم يا براي مهاجرت يا براي تحصيل بياييم اونجا، باشين و در خاطرتون داشته باشين كه چقدر اين اطلاعات شما براي يه تازه وارد ميتونه مفيد باشه؟ وبلاگ شما يكي از بهترين وبلاگها در مورد افراد ساكن كاناداست كه اطلاعات بسيار مفيد و در عين حال خيلي دقيق رو در اختيار ماها قرار ميده. ديگه نميدونم كه حرف دلم رو تونستم با اين پيغام به شما رسونده باشم يا نه.

محمد گفت...

سلام آقای مهاجر

می خواستت بگم که ما هم همیشه اطلاعات شما رو می خونیم و من می دونم بسیاری از دوستانم هم ایمیلتون رو می خونم. من هم مهندس کامپیوتر هستم و یه مقدار به شکل اطلاعاتی که میدید. احساس بهتری دارم وبرام گویاتره.و بگم که از انتقادم ناراحت نشید اگه بگم که انهتی این کامنتتون برام خیلی عجیب بود.و متوجه نشدم چراگفتید اطلاعاتی دارم و منتشر نمیکنم. امیدوارم متوجه شده باشیدچرا تعجب کردم.
با این حال بازم ممنون از اطلاعاتتون.

مجید گفت...

مهندس جان
یک نظر طولانی برات نوشته بودم، اما گوگل پیام خطا داد و متاسفانه نوشته ام از دست رفت.
خدمتت عارضم، اگه هدف شما از این وبلاگ پیام رسانی و واقعیت رسانی بوده که به هدفتون رسیدید.
اگر هدف شما ایجاد مکانی برای ایجاد پیوند بین ایرانی های مقیم کانادا و کبک و سایرینی مثل من که میخواهند بیان اونجا باشه، بازهم جای امیدواری هست که محور این چرخ شده باشید. حداقل من که امیدوارم وقتی میرسم اونجا دوستان خوبی مثل شما رو ملاقات کنیم و ارتباطات نزدیکتری داشته باشیم.
اما اگر هدف شما کسب انگیزه و انرزی است، به نظرم با توجه به اینکه خودتان اشاره کرده اید در اینجا جواب سوالات را نمیدهید و به شما ایمیل بزنیم، قدری ارتباط گرفتن در این حوزه دشوار شده باشد.
به طور مثال در مورد پست سرزمین های شمالی( قطب شمال) من برخی سوالات داشتم، اما ملاحظه میکردم که وقت شما با اون سوالات گرفته نشود.
به هر صورت هر گونه تصمیم بگیرید، امیدوارم موفق باشید و البته ما هم از خواندن مطالب جدیدتان بی بهره نمانیم.
همسرم هم خدمت خانواده محترم سلام میرساند.

ناشناس گفت...

سلام
"می خواستت بگم که ما هم همیشه اطلاعات شما رو می خونیم و من می دونم بسیاری از دوستانم هم ایمیلتون رو می خونم"
با اینکه من همه پست های شما رو خوندم و پیگیر هستم ولی تا حالا هیچ کامنتی براتون نذاشتم چون عادت به نوشتن ندارم.
بازم از اطلاعاتی که میدید متشکرم.

ناشناس گفت...

سلام آقای مهاجر عزیزِ وبلاگ شما یکی از بهترین و مفیدترین وبلاگی در زمینه مهاجرتی بوده که من تا به حال دیده ام و اینکه از ۲ سال پیش تا الان که حدوده ۱ ساله مونترال هستم دارم مطالبتونو میخونم .متاسفانه از معایب این وب لاگها اینکه آدمو تنبل میکنه مخصوصا ما ایرانی ها رو که حتی حاضر نیستیم که خودمون تجربه کنیم و جالبتر اینکه نمونش خودم فقط گیرنده هستیم و انتظار داریم که همه به ما اطلاعات بدند اما اگر خودمون یک تجربه خوب و جدید داشته باشیم به کسی نمیدیم. از همه جالبتر اینکه همین ایرانی ها که دم از دوستی میزنند تو همین مونترال وقتی تو خیابون میبینیشون روشونو بر میگردونند که به جرات میتونم بگم که همشون تو وبلگ شما سرک میکشند و نیاز مندند.البته من قصده جسارت به کسی ندارم و میدونم که آدمهای خیرخواه مثل شما زیادند.شما یک نگاه به فیس بوک بی اندازید لطفآ. چند تا از خوانندهای شما عضو فیسبوکتون هستند و تبادله نظر میکنند؟ به نظر من اگر می خواهید ادامه دهید تمام مطالبتونو تو فیس بوک بیارید که امکان تبادل نظر حتی با شد به قولی اکتیو باشد نه پسیو.مرسی

مهرگان گفت...

سلام
اگه خاطر کلیه دوستان باشه در یکی دو پست گذشته یه نظر گذاشتم هم از جناب مهاجر تشکر کردم و هم اینکه خواهش کردم با گذاشتن کامنت ایشان را در این راه حمایت کنید .
جناب مهاجر ما خوانندگان کلی سوال داریم ولی شما می فرمائید از طریق ایمیل از شما بپرسیم من به خودم این اجازه را نمی دهم که یک سوال به ایمیل شخصی شما بفرستم چون می دونم برای شما وقت گیر است واگر ما اینجا سوال کنیم شاید سوال بسیاری دیگر از دوستان هم باشد و از پاسخ گویی به سوالات مشابه رهایی یابید .
یه لطف کنید خیلی هم خبری ننویسید در مورد خودتان ، بچه هاتون سطح کلاسهای فرانسه که شرکت کردید آیا با آموزش مساوی خودتان و همسرتان در یک کلاس بودید یا مواردی از این قسم صحبت کنید .
از خانمتون هم بخواهید یک پست اسپیشیال برای ما خانمها بگذارند اطلاعات ما در مورد آنجا خیلی کم است .
ممنون

ناشناس گفت...

سلام
به خدا ما می خونیم پستهای شما رو . واقعا به نوشته های شما ایمان داریم و خودم و شوهرم هم برای شما ایمیل فرستادیم و شما هم لطف کردین جواب دادین که یک دنیا تشکر می کنیم. شوهرم که شما رو الگوی خودش می دونه و د اره زبانشو قوی می کنه که اونجا کم نیاره . حساب کتاب زندگی اونجا رو بر اساس اطلاعات شما برنامه ریزی می کنه .
از تمام اطلاعاتتون و زحماتتون تشکر می کنیم .
هدایت نیا

narcisse گفت...

سلام
مگه تعداد نظری که داده میشه معیار خوبی یا بدی یا.....یه وبلاگ هستش؟
مگه هر کس که می خونه باید نظر بزاره؟
و مگه اینجا ارث پدر ماهاست که اگه توش درددل کنید ما بد و بیراه بگیم؟
نمی دونم چرا این فکر اومده تو ذهنتون
ولی باور کنید این وبلاگ شده یه مرجع واسه ما مهاجرا و حتی واسه وبلاگ نویسای دیگه
خودتون می دونید که من توو 1 سال گذشته وبتون رو دقیق و کامل دنبال کردم ولی نظر نمی زارم
چون:
1. خیلی وقتا چیزی به ذهنم نمی یاد
2. از طریق گوگل ریدر نمیشه نظر گذاشت
حتی یه تشکر خشک و خالی ام نمیشه کرد!

همه موفقیت هائی که اونجا به دست آوردید90 درصدش تلاش خودتون و 10 درصدش نتیجه لطف و کمک و اطلاعات مفید و به دوراز کلیشه ای هست که در اختیار ما میزارید.
اسم اینو میشه گذاشت "ورودی"این وبلاگ برای شما

بازم ممنون
ممنون

محمد جواد گفت...

سلام
به به به چقدر نظر ببينيم چقدرانگيزه نوشتن پيدا ميكني!
منو بگو خواستم از تنهائي درت بيارم.
واقعيت اينه كه مثل همه نظر دهنده ها منم نميگم هرروز اما هروقت به وبلاگهاي دوستان سر ميزنم سايت شما اگه اولي نباشه حتما دوميه و حتي لينكش تو وبسايت خودم هم هست. اين نظرها روكه خوندي به خودت ببال اما نكته اينه كه من كه از ويندوز 3.1 تا حالا با اينترنت سير ميكنم اين سومين نظردهي و فقط بخاطر گل روي خانواده مهاجر و گل پسراشونه.
اميدوارم يكروز افتخار آشنائي رودررو باهاتون داشته باشم

ناشناس گفت...

سلام
به راهتون ادامه بديد
متشكرم

ناشناس گفت...

سلام
خسته نباشید.
وب لاگ شما تقریبا روزانه دومین لینکی است که از وبلاگهای دوستانم باز می کنم . تقریبا کامل می خونم هر چیزی که می نویسید.
ممنون از همه راهنمای مفید .
من به عنوان کسی که خودم وب لاگ دارم و کم می نویسم می دونم که نوشتن و جمع آوری مطلب کار آسونی نیست.
این اولین پستی هست که بعد از مدتهای زیاد در یک وب لاگ می نویسم .
بهناز

ناشناس گفت...

سلام. من وبلاگ شما رو دنبال میکنم. وبلاگ مفیدیه.ولی در کل کمی خشنه.و آدم احساس میکنه که نویسنده اون چندان نیازی به نظر بقیه نداره. خوشحالم که گفتید برای ادامه کارتون نیاز به انگیزه دارید. شاید بعضی از خواننده های وبلگ شما دقیقا به همین حرف نیاز داشتن.مطمئنا خود شما مهمترین عامل در تغییر نوع ارتباطتون با خوانندگانتون هستین.امیدوارم مطالبتون رو باز هم ادامه بدین و براتون آرزوی موفقیت میکنم

امین گفت...

مهندس مهندس حمایت حمایت

ناشناس گفت...

Good job Continue dude,We like it

آرش گفت...

جناب مهاجر عزیز کارتون فوق العادست ، لطفاً ادامه بدین

نرگس گفت...

سلام اقای مهندس
ببخشید دیر اومدم ولی بخدا چند وقت حسابی سرم شلوغه واصلا وقت نداشتم . الان که این پست دیدم خیلی ناراحت شدم من چندین بار براتون کامنت گذاشتم و ازتون نشکر کردم. واز اول تا اخر وبلاگتونم خوندم . وخیلی خیلی برام مفید بود. اما در مورد کامنت ها من یک بار به شما گفتم اینجا جواب کامنتها را بدهید تا هم کامنتهاتون خواننده بیشتری داشته باشه هم نویسنده بیشتری خوب گوش نکردید دیگه اخه ما چیکار کنیم . خودت میگی اینجا سئوال نپرسیدو جواب انتقاد ها رو هم نمیدی پس با چه امیدی بیام و نظر بدیم آخه . به هر حال دوستت داریم وبخاطر وقتی که برامون میگذارید متشکریم .
راستی خدا وکیلی این کنترل وردار خیلی بده

DonCorleone گفت...

چقدر ناز میکنی خوبه حالا زن نیستی سن و سالی ازت گذشته فکر میکنی حالا چی گفتی تو وبلاگ خیلی چنگی به دل نمیزنه نوشته هات

بیژن گفت...

ما مخلص مهندس هم هستیم همه جوره
وبلاگ فوق العاده پر محتوایی دارین... ظاهرش مهم نیست ولی مطالبی که میذارین نیازی به بحث و نظر اضافی نداره فقط تشکر میمونه که حق دارید لازمه که نظر بدیم حتی اگر فقط یک کلمه باشه : "سپاسگزاریم"

وبلاگ نویسی کار سختیه برا کسی که هم کار میکنه و هم میخواد به خونوادش برسه
همین که تجربیاتتونو منتقل میکنید یه دنیا ممنونیم

محمد گفت...

سلام دوست عزیز :

من 2 ساله که وبلاگت رو میخوانم نمی دونم واقعا منظورت چی هست از این پست ؟؟

همیشه میگی برام ایمیل بزنید خوب همه ایمیل میزنن میگی وقت نداری همرو جواب بدی پس همه فقط به خوندن اطلاعات با ارزشت بسنده میکنن.

منظورت از ورودی چیه ؟

وقتی تو از همه جلوتر هستی و بر اوضاع واقف تر پس از من چه انتظاری داری ؟؟

خواهشن این کلمه تایید رو هم بر دار چون من 10 دفعه نظر دادم باز رد کرده خوب حوصله ندارم 10 دفعه سعی کنم که یک کامنت بزارم بیخیال میشم !!!!

ناشناس گفت...

بازم بگو در مورد ادامه تحصیل بگو بازم.چه جوری میشه دندون پزشکی خوند اونجا؟
من زیست خوندم ایران
دمت گرم

نیلوفر گفت...

سلام ایر کانادای عزیز خواهش می کنم ما رو از تجربیات و دیدگاههای عالی و بی نشرتون بی نصیب نذارین و ادامه بدین.
موفق و سلامکت باشید و در پناه حق

ناشناس گفت...

آقای مهاجر حتما به نوشتن ادامه بدید. نوشتههای شما حاوی تجربیات ارزنده شماست که برای ما خیلی خیلی حیاتیه.

ناشناس گفت...

یعنی چی که ادامه بدم یا ندم ؟ مگه دست خودتونه...شما چندین ماهه که ماهارو با خودتون همراه کردین حالا میخواین رفیق نیمه راه بشین؟!شاید شروع این وبلاگ دست خودتون بود ولی این که بخواین تمومش کنید دیگه با شما نیست...منتظر نوشتهای خوب و مفیدتون هستیم...

Unknown گفت...

نه خدایش ادامه بدید به هر حال ما هم در ایران زندکی می نیم و به هر دلیلی که هر کسی داره می خواد به کانادا مهاجرت کنه وبلاگ شما به این بنده حقیر که خیلی کمک کرده و تا الا ن واقعا ذهنم و دیدم به طور کلی عوض شده در حالی که به مححض دیدن پستهای جدید سریع شروع به خواندن می کنم

ناشناس گفت...

من از روز اول وبلاگتو میخوندم مهندس منتها میبینم جواب نمیدی کامنتارو خوب نمیزارم دیگه
تقصیر خودته دادا

ناشناس گفت...

آقای مهندس طلبکار!

شما با این طرز تفکری که داری، اونجا هیچی‌ نمیشی‌، بهتره برگردی همون ایران.

parsaeian2005@gmail.com گفت...

نظر سعید


هموطن عزیز

سلام

من فکر میکنم هر کس که فعالیتی از این نوع انجام دهد حرف شما را می فهمد اما یک چیز را نباید فراموش کرد، گاهی یک جمع کم (وحتی شاید یک نفر)هم ارزش راهنمایی کردن و وقت گذاشتن داشته باشد، شما فکر میکنید معلمهای دوران ما که اینهمه زحمت می کشیدند و ما فقط آنها را مسخره می کردیم و تکیه کلام های آنها را می گفتیم و می خندیدیم، اگر میخواستند این فکری که شما می کنید بکنند چه می شد.یکی از این معلم ها که باور کنید فداکارترین معلم دوران مدرسمون(سال دوم و سوم وچهارم سال 66-69)بود و از صبح تا ظهر گلوش را پاره می کرد تا ما یک فرمول ریاضی را یاد بگیریم و واقعا بجز ما به چیز دیگری فکر نمی کرد و شاید باور نکنید آخر ماه هم پول یک چند تا نان سنگک و یک کم پنیر بهش بیشتر نمی دادند چگونه قابل بررسی است ، شاید ناراحت شوید که یک خاطره هم اضافه کنم ولی تحمل داشته باش و این چند خط دیگر را نیز بخوان ، یک روز من و یکی از دوستانم او را توی صف نانوایی دیدیم ، دوستم به من گفت بیا وانمود کنیم که او را ندیدیم، بنده خدا اینقدر خودش را جا بجا کرد تا ما او را ببینیم و آخر کار او جلو آمد و سر صحبت را بازکرد ودردناک تر قضیه این بود که اشکالات ریاضی ما را نیز حل کرد.ما بعضی وقتها فکر می کنیم باید حتما یک جمع خیلی زیاد وجود داشته باشه و همه هم قدر ما را بدانند بعد حالا حرف های گوهر بار خود را بزنیم ولی یک چیز را فراموش نکنیم اگر ما بتوانیم راهنمای واقعی یک نفر هم در این دنیا باشیم ، شاید بتوان گفت یک کار خیلی بزرگ انجام دادیم .من ضمن اینکه در یک شرکت صنعتی کار میکنم دریک آموزشگاه هم مدت ده سال است درس می دهم، و واقعا بزرگترین کاری که در زندگی انجام دادم این بود که یک پسر دیپلمه که از جامعه طرد شد بود وهیچ کس تحویلش نمی گرفت و خانواده اش او را به زور روانه کلاس کرده بودند تا شاید یک اتفاقی بیافتد و او به جامعه بازگردد به بهترین وجه آموزش دادم و بعد به دوره های بعدی فرستادم و با خواست خدا توانست بعد از چند دوره بهترین شاگرد کلاس شود وسپس برای اون در یک شرکتی که مدیر ان دوستم بود کار پیداکردم و جالبه یکروز که خودم یک پروژه برداشته بودم و می خواستم از اون استفاده کنم، دوستم که مدیر این شخص بود به من گفت اگر هر یک از مهندس های من را می خواهی ببر ولی با این شخص خیلی کارهای مهمی دارم ،و واقعا من مثل یخ آب شدم ، نمی دونم چطور خداحافظی کردم و واقعا چرا این خوشحالی برای من وصف نا پذیر است.
منظورم از این همه کلمات که پشت سر هم قطار کردم این بود که من فکر می کنم همان یک نفر در کارنامه من درخشنده ترین چیز در زندگی من است.امیدوارم فعالیتهای شما کمک و راهگشای عده زیادی از مهاجران باشد

موفق باشید.

بابک گفت...

سلام مهندس
فکر کنم دوستان به خوبی اصل مطلب رو بیان کردن دیگه چیزی برای گفتن نیست مطمئن باشید که نوشته های شما برای ما ارزشمنده ولی هر چیزی رو نمیشه ارزش گذاری کرد و یا فکر جبران کردنش بود نتیجه کاری که شما و سایر دوستان وبلاگ نویس می کنن در چند سال اخیر آنچنان به وضوح تأثیر گذار بوده که به جرأت می گم کسی دیگه نه نگران گرفتن وکیل و مشاور برای مهاجرته و نه می ترسه که بعد از مهاجرت باید چی کار کنه و یه چیز دیگه فکر کنم ماها یه تشکر هم به خانواده شما بدهکاریم چون برای نوشتن مطالب وبلاگ باید واقعاً وقت صرف کرد و قطعاً بخشی از زحمات این وبلاگ هم به نوعی به اونها مربوطه
همراه خانواده شاد و پر انرژی باشید

ناشناس گفت...

سلام
من یکی از خوانندگان وبلاگ شما هستم و یادم هست از روزی که در ایران بودید من وبلاگتان را دنبال میکردم . حقیقتش از اینکه میدیدم به خاطر مشغله تان قادر به پاسخگویی کامل به همه ی نظرات نیستید تصمیم گرفتم یک خواننده ی خاموش یا ناشناس وبلاگ شما باشم ولی اکنون با درخواست شما تصمیم گرفتم نظری بدهم.
باید به جرات بگویم که من تقریبا اکثر وبلاگهای مهاجرت به کانادا را ورق زده ام اما وبلاگ شما مدت زیادی هست که جزء ثابت وبگردی روزانه ی من شده و قلم زیبای شما در نگارش و رنگ و لعاب گفتاری شما را بینهایت دوست دارم و شاید تصور اینکه یک روز شما دست از نگارش بردارید ذهن من را آزار میدهد . اگر بخوام منصفانه قضاوت کنم از 100% پستهای شما 80% آنها را خیلی مفید میدانم چون زاویه دید شما نسبت به مسئله ی مهاجرت باعث شده تا خواننده را به خودش جذب کند بنابراین خواهش میکنم مانند قبل در این راه ثابت قدم باشید و بدانید که غیر از دوستانی که با نام ثابت نظر میدهند افراد زیادی مانند من وبلاگ شما را دوست دارند و مطالب آنرا میخوانند.
با سپاس

شهرزاد گفت...

سلام، بسیار ممنون که همیشه وقت گذاشتید و خیلی دقیق و کامل می نویسید بدون شک جای قدرانی داره مشتاقانه منتظر پستهای جدید شما هستیم مثل همیشه،
امیدوارم همیشه موفق باشید

masoud گفت...

سلام مهندس جان
این همه اظهار محبت از طرف دوستان اشک شوق مرا درآورد شما را ولی
نمی دانم!
من همیشه شما را دوست داشته ام باگریه هایت گریه کرده ام و با خنده هایت خنده
از راهنما یی هایت هم چه درایران وچه درمونتریال استفاده کرده ام وقدردان شما هستم
همیشه سربلند باشی

مهرداد گفت...

دوست مهاجر عزیز: فکر می کنم آنچه گفتنی یا خواستنی بود، در نظرات بازدید کنندگان قبل از من گفته شد. من هم به نوبت خودم از وقتی که برای نوشتن می گذارید تشکر می کنم. دو تا پیشنهاد هم دارم:
اول، از عکس در وبلاگ خود بیشتر استفاده کنید تا حس بصری هم در خواننده ایجاد شود
دوم، درصورت امکان در بعضی از مطالبتان اگر اطلاعاتی دارید، مقایسه ای بین استانهای مختلف کانادا در خصوص موضوع مورد بحث آن گفتار، بکنید
موفق باشد

Zahra.s گفت...

سلام،
من اهل كامنت نيستم ولي اگر مهم است به روش وبلاگ مهاجران كوچك و ميريم كانادا براتون يه دينگ مي ذارم يعني خوانديم و پسنديديم ;)

آرش گفت...

با خوندن کامنت ها یاد برنامه 90 افتادم که برای ادامه دادن یا ندادنش از بیننده هاش نظرخواهی کرد و انصافن هم همه سنگ تموم گذاشتن و حمایت قاطعانه کردن....
چند وقتیه وبلاگ های مهاجرت به کانادا رو می خونم و در این بین این وبلاگ رو دارای کلاس متفاوتی از بقیه دیدم. نگاه نسبتن عمیق و تحلیلی به وقایع پیرامونی- چه اتفاقات جزئی و چه مسائل کلان- از ویزگی های خوب این وبلاگ به شمار میره.
تنوع مطالب هم از دیگر جنبه های مثبت اونه...مثلن اطلاعات مربوط به تحصیل در کانادا در کنار دلتنگی و تنهایی نویسنده در یک نیمه شب که بقیه رو در این حسش شریک می کنه.
اتفاقن نوشتن از خود و از تجربیات و حس های شخصی هم جنبه اطلاع رسانی بسیار قوی ای می تونه داشته باشه و هم اون رو خوندنی و جذاب می کنه که باعث همذات پنداری خواننده می شه و با علاقه و دقت بیشتری مطالب رو پیگیری می کنه.
با قدرت و جدیت به وبلاگ نویسی ادامه بدین و بدونین که مخاطبین هر چند خاموش شما زیادن و زیادتر هم خواهند شد.
در هدف عالی ترتون که تشکیل کامیونیتی بزرگ ایرانیان تحصیل کرده در کاناداست موفق باشین و روی کمک همه ی ما حساب کنین.

ناشناس گفت...

من هميشه منتظر نوشته های شما هستم.
شما الان یک سایت قوی با کلی مطلب خوب دارید. من شخصا شما را همچنان به و نوشتن و اشتراک دانسته هایتان با دیگران بسیار تشویق می کنم. مطمئن باشید، هر تجربه ای که شما کسب کرده اید و بیانش می کنید، ارزش بسیاری برای خوانندگان شما دارد.

ناشناس گفت...

فقط یه ایرونی میتونه اینقدر منت بزاره....ننویس آقاجون...ننویس. مجبور که نیستی...فکر کردی حالا چه کار بزرگی کردی...اگه جای این همه آدم بودی که کارهای خیر میکنن , چی میخواستی بگی !!! عجب بابا

abdolreza گفت...

سلام
دیگه همه دوستان سنگ تموم گذاشتن و شما رو به ادامه راه تشویق گردن
با اینکه مونترال هستم ولی هر روز خودم و همسرم وبلاگ شما رو چک می کنیم و منتظر پست جدید شما هستیم
موفق باشین

ناشناس گفت...

سلام
عمو جان زیاد سخت نگیر. وقتی کار وبلاگ نویسی رو شروع کردی باید بدونی کاربر اینترنت بی حوصله و فراره.
عجالتا وبلاگ مفیدی دارید
بای

ناشناس گفت...

دوست عزیز من بیشتر از یکسال که وبلاگت رو میخونم و الان خودم هم مونترال هستم مطالبت خیلی مفید و جالب بوده خیلی ممنون
ولی یک نکته : مکر برای نوشتن پیش شرط یا قراردادی با خواننده ها وجود داشته که حالا ازشون ناراحت شدی و احساس گوش درازی می کنی ؟
موفق باشی

EhSAN گفت...

وای اینجا رو ببین فکر میکردم فقط خودم اینجارو بلدم راستش ما که تو ایرانیم اطلاعاتمون درست نیست نمیتونیم ورودی خوبی باشیم ولی به هر حال من فک میکنم گاهی احتلاف سلیقه هست من نمیدونم چرا باید ناراحت بشیم یا مثلا فک کنیم باعث تضعیف روحیست هر چند شما نظرات خودتونو با قاطعیت میگین و گاها آدم احساس میکنه نطری حواسته نشده
در کل من که وبلاگی حتی به اندازه یک سوم مظالب مفید این وبلاگ ندیدم
مرسی

ناشناس گفت...

من وبلاگ شما را می خوانم و معتقدم بسیار خوب و مفید می نویسید. اما از طرفی به این موضوع که باید حتمن خواننده ها کامنت بگذارند، به هیج وجه موافق نیستم. وقتی من نظری ندارم بیام بگویم چی؟ آن یکی از وبلاگ نویس ها گفته باید اگر کامنت می گذارید، با مشخصات کامل باشد!!!

خیلی ازوبلاگ نویس های مهاجرتی شورشو درآورند. طرف وبلاگ زده واسه چس ناله های مهاجرتی حالا توقع دارد ملت بیایند زیر پستش سینه بزنند. وقتی هم که می رسند کانادا ببخشید کار داریم، سرمون شلوغه و دیگر خرمون از پل گذشت. خداحافظ. شما خوشبختانه از کانادا می نویسیدولی کلن نباید به خاطر کسی بنویسید و یا ننویسید. وبلاگ یک محل شخصی است و نباید کسی را مجبور کنید.

سياوش گفت...

كانادارفتن چه آسان

كانادايي شدن چه مشكل

+++++++++++++++++++++++++++
من از مطالب خوب شما در زمينه كانادا استفاده مي كنم
هر چند كه مطلب شما درباره پزشكان وخيلي از تلخ زباني هاي ديگر شما نشان دهنده آن است كه اگر چه كانادا رفته ايد ولي هنوز فرهنگ جهان سومي داريد
به هر حال از بابت اطلاعاتي كه داده ايد ومي دهيد مجددا تشكر مي كنم.

منا گفت...

سلام اقای مهندس

ابن حرفها چیه ؟ مگه میشه دیگه برامون ننویسید ؟؟! باورتون میشه من اگه هروز نباشه یکروز در مبان حتما وبلاگتونو چک میکنم؟؟؟!!
البته من کامنت میگذارم براتون ولی نه هر بار ...شاید چون چیزی در زمینه بحث به نظرم نمیرسه...تازه من کامنت همه رو هیخونم ....!
من خیلی به نوشته هاتون ایمان دارم و تو این مدت کلی چیز یاد گرفتم ...

میدونم سرتون شلوغه ولی اگر تند تند کامنتها رو جواب بدین امار بازدید کننده و کامنت گذار خیلی بالاتر میره ..البته به نظر من

باز هم میگم همیشه میخونیمتون و منتظر پستهای خوبتون هستیم

موفق و سلامت باشید

جلیله گفت...

هی میخوام نگم ولی نمیتونم. نمیدونم چرا با خوندن این جمله تون:

"وقتی فکر میکنم که طی این مدت اطلاعات بسیار باارزشی رو جمع کردم که هنوز منتشر نکردم که میتونه خیلی برای همه مفید باشه ولی فعلا برنامه ای برای انتشار ندارم"

یاد سیاست های رفتاریمون با بچه ها افتادم. هر وقت بخوایم از بچه مون کاری کنه یا کار بدی نکنه بهش مثلن میگیم برات فلان اسباب بازی رو خریدم ولی تا این کارو نکنی بهت نمیدم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

سام گفت...

مهاجر جان، حدود یه هفته پیش وبلاگت رو پیدا کردم و از آخر خوندم تا اولین پستت و دیشب خوندن کلش رو به پایان رسوندم، کلی هم حالشو بردم.
حالا که اومدم مطالب جدیدت رو بخونم دیدم که خودت رو لوس کردی که بهم بیشتر توجه کنین اگه میخواین ادامه بدم! بسه دیگه نُنُر بازی، شروع کن به نوشتن... ضمنا خیلی میخوایمت (؛

آه گفت...

من همیشه می خونمتون
لطفا ادامه بدین
ممنون

ناشناس گفت...

Ah Mrs. Jalileh, you tell my words, Thanks.
Reza-BC

شادی گفت...

سلام،
آقای مهاجر.
من وبلاگتون رو خیلی دوست دارم.
ولی بیشتر پست های رو دوست دارم که از خودتون یا خاطراتتون میگین.

از این به بعد هم براتون تند تند کامنت میزاریم که دلسرد نشید.
خودم هم میدونم که خیلی بده آدم پستی رو بخونه ولی نظر نده.....

شب از خورشید شب مهاجر گفت...

دوست عزیز آقای مهاجر عزیز
من پیام خصوص فرستادم
شماتائید کردید بدون پاسخ
لطفا" اصلاح کنید و جواب خودتون رو ارسال کنید
ممنون

hamed گفت...

agha hatman edame bede, man mikhunam hamishe, vali hich vaght comment nemizaram.
thanks and all the best

ناشناس گفت...

ba salam, weblog khili khobi hast, ba tashakor az shoma k etelaat khili khobi dar ekhtiyar iraninian moshtagh b zendegi dar canada mizarin