۱۳۹۱ اردیبهشت ۹, شنبه

شبهای مونترال

 نزدیک سه ساله اینجا هستم. هیچوقت شبهای مونترال رو اینجوری تجربه نکرده بودم. با دوستام قرار گذاشته بودیم ماهی یکبار دور هم جمع بشیم و جای دنجی پیدا کنیم و نوشیدنی و بعد  شامی بخوریم.
این دفعه دوستان محله سنت لوران رو پیشنهاد دادند. به محل که رسیدیم پیاده راه افتادیم تا آدرس رو پیدا کنیم. ساعت حدود 9 شب بود. خیابون خیلی خلوت بود. ماشینهای گشت پلیس به خاطر مسئله اعتصاب و تظاهرات دانشجویان به خاطر زیاد شدن هزینه دانشگاهها همه جا بودند. و وقتی گروه 4 نفره مارو که میدیدند کمی از دور نگاه میکردند که ببینند اهل درگیری هستیم یا نه؟ و بعد میرفتند. یک مدتی دانشجوها صبح میرن تظاهرات و شبها تو نایت کلابها پلاسن. بالاخره آدرس رو پیدا کردیم. شب خوبی بود. ساعت 11:30 که داشتیم برمیگشتیم یکهو اوضاع تغییر کرد.
 مردم زیادی تو خیابونها بودند. تمام کافه ها پر بود از آدم. دختر ها گروه گروه تو خیابونها راه میرفتند و دنبال پسرهای مورد علاقشون بودند. بوی بد دراگ بعضی جاها آدمو آزار میداد. مردان سیاه پوست قوی هیکل هر 200 متر از یک محل خاص محافظت میکردند. معلوم بود که این محل استریپ کلاب هست چون معمولا اکثر سکس کلابها و استریپ کلابهای اینجا تابلو ندارند و از تعداد زیاد محافظین در خارج از محل میشه فهمید اونجا کجاست. پاکتهایی که دست مردم بود و به آسونی میشد حدس زد که توش مشروبه. راستی اینجا تو کانادا مشروب خوردن در ملا عام و در جایی غیر از رستوران و منزل جرمه. حتی کسی حق نداره مشروبی رو که خریده بدون پاکت حمل کنه. پلیس اگه ببینه میتونه دستگیر کنه حتما باید داخل یک پاکت باشه. مونترال به جرئت میتونم بگم تنها شهر کاناداست که شبهاش از روزهاش پرماجراتره. اتاوا که بریم دیگه بعد از ساعت 11 شب در دان تاون پرنده پر نمیزنه ولی مونترال تازه ساعت 11 شب فعالیت جوونها در خیابونها شروع میشه و تا ساعت سه صبح ادامه داره و کلابها ساعت 3 تعطیل میشن. نکته مهمی که هست اینه که با تمام این احوال در هیچ کجای این شهر کسی حق نداره حق کسی رو پایمال کنه و یا وارد حریم کس دیگر بشه. آدم مست در خیابون نمیبینید (مگه اینکه بی خانمان باشه). پلیس از دور همه چیز رو به دقت رصد میکنه و البته حق نداره به شما نزدیک بشه و از شما حتی سوال بکنه مگه اینکه ببینه شما قانون رو زیر پا گذاشتین که دراینصورت معمولا در یک گروه بیش از چهار نفر وارد عمل میشن. 
حتی اگه به کسی شک کنه منتظر میمونه ببینه کی شخص مورد نظر قانون رو زیر پا میگذاره و بعد نزدیک میشه. گفتم الان در مونترال معمولا هر روز تظاهرات چند هزار نفری دانشجوهارو شاهد هستیم که یکبار تعدادشون به بیش از 200 هزار نفر میرسید. هزینه تحصیل در دانشگاهها در مونترال خیلی ارزونتر از بقیه استانها هست و دولت هم ماهانه به دانشجویان کمک میکنه و با اینکه قراره این هزینه حدود 1600 دلار گرونتر بشه ولی باز هم در مقایسه با بقیه جاها مثل انتاریو هزینه خیلی پایینی حساب میشه. ولی دانشجویان و خانواده هاشون از این وضع راضی نیستند. دولت هم گفته این افزایش هزینه قابل گفتگو نیست و همین دانشجوها رو به خیابونها کشونده. به نظر من حداقل هزینه ای که این تصمیم برای دولت جان شاره نخست وزیر کبک داره اینه که حزب لیبرال کبک که موقعیت خودشو که قبلا در مجلس کانادا از دست داده بود در استان کبک هم از دست میده.
 تو خیابونها هر جا که تابلو با پرچم کبک دیده میشه یک مهر باطل شد هم توسط دانشجوهای عصبانی روش زده شده. خود  پلیس به خوبی این وضع رو مدیریت میکنه. اعتصاب و تظاهرات اینجا آزاده و پلیس هم تحملش بالاست و میدونه وقتی گروه 200 هزار نفری که تو خیابون هستند ممکنه شیشه ای هم بشکنه و یا سنگی هم طرف پلیس پرتاب بشه ولی پلیس وقتی وارد عمل میشه که اعتراض و تظاهرات باعث لگدمال شدن حریم بقیه بشه. یعنی اموال مغازه ای غارت بشه و یا گروه بخوان به زور وارد جای خاصی بشن که دراینصورت در همون حد و محدوده ای که خسارت به بار اومده پلیس وارد عمل میشه. 
از مطلب دور شدم. خلاصه شب جالبی بود. بد نیست آدم جایی رو که قراره بچه هاش توش بزرگ بشن رو زودتر از اونها کشف کنه و ببینه چه خبره.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

سلام
خیلی جالب بود بازم بنویس ، منم احتمالان سال دیگه اردیبهشت ماه اونجا هستم ، و با خوندن خاطرات شما دوباره انگیزه ام واسه ادامه یادگیری فرانسه قوی میشه ،آخه بعد از گرفتن CSQ یکمی تنبل شده بودم ....

ناشناس گفت...

شب بخیر مهندس،



‌ست لورنت و ‌ست کتهرین همیشه اینجورین ویکندا،،البته بیشتر جوانهای ۲۵ تا ۲۷ سالن