چرا به کانادا مهاجرت میکنیم؟

جناب آقای پارسایی مطلبی رو تحت عنوان "لطفا به کانادا مهاجرت نکنید" در وبلاگشون چاپ کرده اند که خیلی به جا بود. البته منظور ایشون خطاب به اون دسته از افرادی است که فکر میکنند اینجا بدون زحمت میشه به همه چی رسید یا برنامه ریزی برای اومدن ندارند. خودم هم بارها گفتم تا زمانی که ویزای دائم کانادا میاد جز تحویل چند مدرک و ترجمه کسی هیچ کاری انجام نمیده. خدا رو شکر تا دلتون میخواد دلال مهاجرت پیدا شده و بنابراین کسی که میخواد مهاجرت کنه یک داکیومنت هم به زبان انگلیسی یا فرانسه نمیخونه و همه کارهارو این دلالها انجام میدن. تنها چیزی که تو اکثر وبلاگهای منتظرین کانادا دیده میشه اینه که آی چرا نیومد وای چرا دیر شد. یا بحث میشه که مهاجرت به کانادا آخرش درسته یا نه؟ کمتر کسیو دیدم که بشینه برنامه ریزی کنه که اینجا میخواد چیکار کنه؟

وقتی کسی میره مصاحبه در سفارت کانادا بدون بروبرگرد ازش میپرسن که اگه در زمینه رشته تحصیلیت کار پیدا نکنی چه میکنی؟ واقعیت اینه که مصاحبه کننده خیلی خوب میدونه که در بدو ورود، یک مهاجر به احتمال 90% یا حتی بیشتر در زمینه تحصیلیش کار پیدا نخواهد کرد و بعضی وقتها چندین سال باید تلاش کنه و آموزشهای مختلف ببینه تا برای اون کار استخدامش کنند.

خلاصه کسی که میاد کانادا باید کمربندشو سفت ببنده و از صفر شروع کنه. اینجاست که هر کی باید نشون بده چند مرده حلاجه؟ یک تفاوت اصلی با ایران داره. اینجا هر کی تلاش کنه نتیجشو میبینه. شاید این تلاش سالها طول بکشه شاید احتیاج به برنامه ریزی دقیق داشته باشه. چه بسا چندین سال باید با بخور و نمیر بسازین و صورتتونو با سیلی سرخ کنید، خوب اینها بهایی هست که برای کاری که خودتون به خواست خودتون انجام دادید میدین تقصیر اینها نیست ما وقتی عمرمون به نیمه رسید مهاجرت کردیم. ولی اینجا عدالت برقراره. مطمئن باشید به هدفتون میرسید ولی بعضی دیرتر و برخی زودتر.

در ایران خیلیها وقتشونو به انتظار تلف میکنند و تو ذهن خودشون با دو تا مدرک ترجمه کردن فکر میکنند شاخ غول شکوندن و برخیها هم از وقتشون استفاده میکنند و بصورت جدی کلاس زبان میرند و خودشونو تقویت میکنند و باز هم تقویت میکنند تا به اینجا برسند. اینجا نظم برقراره و عدالت هست ولی همین نظم و عدالت باعث میشه ما برای رسیدن به بیشتر از حق الانمون سالها تلاش کنیم.

مهاجرت مثل سفر از یک دنیا به دنیای دیگه است. هر چقدر آماده تر بیایید توشه بیشتری با خودتون بیارید، زبان خودتونو قوی بکنید، تخصصهایی با مدارک بین المللی معتبر بگیرید. میشه گفت اینطرف کمی کارهاتون سبکتر میشه. در غیر اینصورت گرفتن ویزای مهاجرت خوشحالی کاذب زودگذری بیش نخواهد بود.