روزی که در ذهن من ثبت شد

امروز حالم بسیار گرفته شد. واقعا دپرس هستم. برای اولین بار برخورد واقعی یکی از کارمندان دولتی اینجا رو با یک مهاجر دیدم و یکم دید اینها رو از مهاجر و مهاجرت فهمیدم.

واقعیت این بود یکی از بچه ها کلاس چند روز بود بهم میگفت به Emploi Quebec سر بزن، میگفت میتونه راهنماییت کنه و پیشنهادهایی شاید بهت بکنه. راستش من از قبل هم میخواستم برم اونجا چون یکی از دفاتر مهاجرت بهم گفته بود اگه بری اونجا برای هزینه عضویت در نظام مهندسی کبک بهت تخفیف خوبی میدن. یک معرفی نامه هم داده بود که ببرم اونجا، همشاگردی من هم که این حرفو میزد بخاطر این بود که میگفت برم خودمو معرفی کنم تا سوسیال اید بگیرم، چون تقریبا تمام کسانی که از کشورهای اروپای شرقی و آمریکای لاتین میان اولین کاری که میکنن میرن و برای خودشون کمک دولتی جور میکنن. ولی تو ایران به من درست یا غلط سفارش کرده بودن که طرف این مسئله تا میتونم نرم که حسابی کردیت آدم رو برای سالها پایین میاره.

حالا در هر صورت من برای مسئله نظام مهندسی و تخفیفی که با معرفی نامه اونجا میتونستم بگیرم با هزار مکافات آدرس یکی از شعبات اون رو پیدا کردم و کلاس عصر رو بیخیال شدم و رفتم اونجا، یک ساعت هم تو نوبت نشستم تا خانوم مشاور منو صدا کنن.

رفتم نشستم، گفت برا چی اومدی؟ گفتم مهاجر هستم، 3 ماهه اینجام. برای اینکه معرفیم کنید به نظام مهندسی اومدم و معرفی نامه رو گذاشتم رو میز. اولین جملش این بود: مهندس تو کشور خودت بودی، اینجا معلوم نیست هنوز چی هستی؟!!! گفتم مهندس هستم الانم اومدم که مراحل عضویتم رو در نظام مهندسی بگذرونم. دوباره گفت اینجا مهندس نیستی. تو چشام نگاه میکرد و حرف میزد. کم کم عصبی شدم. گفتم من اینجا به این هدف اومدم، و هرکاری رو تو کشور شما نمیکنم. درغیراینصورت برمیگردم کشور خودم. اونم از حرف من کمی عصبی شد به معرفی نامه من حتی نگاه نمیکرد. منم که کمی دپرس شده بودم دیگه ازون ببعد نتونستم درست فرانسه صحبت کنم و صدام میلرزید، اونم ازین حالت من استفاده کرد و جمله ای گفت که من نفهمیدم چی میگه. و ازش معنیشو پرسیدم ولی اون به جای اینکه برای فهمیدن من تلاش کنه همونو تکرار کرد و بعد گفت حالا برو چند ماه کلاسهای فرانستو پاس کن بعد دوباره بیا اینجا، گفتم کلاسهای فرانسه من 2 ماه دیگه تمومه و دیپلم میگیرم بازم بیام اینجا و همینطور بشه چی؟ گفت دوباره بهت میگم بری خودتو تقویت کنی بعد بیای. گفت ولی سوسیال اید میخوای فرمشو پر کن بگیر. گفتم اونو بده به بچه های کبکی گرسنه نمونن. دیگه حسابی عصبیم کرده بود، مث اینکه قصدش این بود بعنوان مهاجر خوردم کنه قشنگ تو چشماش میدیدم. بهش گفتم من خودم میتونستم مستقیم برم نظام مهندسی ولی بهم اداره مهاجرت سفارش کرد که بیام اینجا حالا هم دیگه پهلو شما نمیام و اگه خواستم میرم مستقیم اقدام میکنم و اگه دوره ای بود با خرج خودم میگذرونم و اینجا بعنوان مهندس کار میکنم. دیگه اشکمو داشت درمیاورد، واقعا قصدش خورد کردن بود. مث اینکه تو ذهنش اینجوری میگذشت که "ما اینجا کلی بیکار داریم، مرض داریم بیایم برای تو مهاجر غربتی کار مهندسی پیدا کنیم؟"

دیگه ازونجا زدم بیرون و بقیه کلاسمو نرفتم و صاف رفتم خونه تو اتاق و از نارحتی در و بستم. اصلا برخوردش درست نبود، دو برخورد کاملا متفاوت رو میدیدم. از یکطرف برخورد خوب اداره مهاجرت و کلاسهای زبان و از طرف دیگه برخورد بد این خانوم تو اداره کار. یک سازمان در سبز نشون میده و برای اومدن مهاجرها تبلیغ میکنه و سازمان دیگه میخواد ازشون به میل خودش بهره کشی کنه. این چیزی بود که در ذهن من ثبت شد.

فرانسوی کبکی پاپتی، زنیکه احمق، من ایرانیم، من میخواستم هر کاری کنم تو کشور خودم میموندم و میکردم مرض نداشتم این همه راه بکوبم و بیام اینجا که نوکری توی ندید بدید و بکنم. من تو کشور خودم همه چیز دارم اینجا دنبال بهترش اومدم. دم انگیلیسیها گرم، خوب ترتیبشونو دادین و اینجارو از اینا گرفتین. یکی از دوستام که اینو شنید بهم گفت بیشتر ایرانیها بهمین دلیل اینجا نمیمونن، و میرن فدرال که از لحاظ فکری متمدنتر از این کبکیها هستن. اینها مغزشون در پادشاهی قرن هفدهم فرانسه متوقف شده.

بهرحال یکم دپرس شدم. شاید تا چند مدت ننویسم تا خودمو پیدا کنم ببینم چیکاره هستم و میخوام چیکار کنم. فکر کنم کم کم باید خودمو آماده مبارزه جدی با مشکلات بکنم. خیلی به روحیه احتیاج دارم. ایرانی سرش بره غرورش نمیره.از عصر به اینور بک چیزی قلمبه شده تو سینم. مثل اینکه نه مملکت خودم و نه هیچ جای دنیا جام نیست. انشاءالله خدا کمکم کنه. باید یک برنامه ریزی هدفمند بلند مدت برای خودم بکنم. برای هموطنتون دعا کنید لطفا.