۱۳۸۸ آذر ۷, شنبه

خدمات درمانی در کانادا

حکایت مهاجر و مهاجرت مثل یک کوه میمونه، از دور خیلی قشنگه و گاه رویایی هست، همه کسانی که اقدام کردن آدرس کوه رو بلدن و دارن با اتومبیل به طرفش میان، از دور نگاهش میکنن و بیطاقت هستند، هی میگن کی میرسیم. آخر هم میرسن ولی به پای کوه. حالا به بالا باید نگاه کنند. کی راه قله رو بلده؟ از چه راهی میشه زودتر رسید؟ کدوم راه صخره هست. کدوم راه پرتگاه؟ حالا وقتشه از ماشین پیاده شن، کوله پشتیهاشونو بندازن رو کولشون و با وسایلی که آوردن کوهنوردی کنند تا به نوک قله برسند. هر کی مجهزتر اومده باشه راحتتر مسیر رو طی میکنه و هر کی از دور فقط کوه رو دیده و غافل از این بوده که باید بیاد یک روز از پای کوه تا نوک قله بره بالا کار براش سختتره. بعضی ها زودتر میرسند بعضیها دیرتر و برخی هم هیچوقت نمیرسند و از دامنه کوه برمیگردند. اینه داستان واقعی مهاجرت.
دیروز در کلاس برنامه آشنایی با سیستم خدمات بهداشتی کبک و کانادا رو داشتیم.
اینجا یک بیمه خدمات درمانی وجود داره و یک بیمه خدمات دارویی.
Assurance Maladie
Assurance Medicament
این دو، دو سیستم مجزای از هم هستند، با داشتن کارت خدمات درمانی تمام خدمات درمانی اعم از ویزیت پزشک و روانشناس و عمل جراحی و آزمایشگاه و رادیوگرافی و ... رایگان هست. این کارت باید همه جا همراه هر کانادایی باشه. چون خدای نکرده اگه اتفاقی براش افتاد بطور اتوماتیک کارهای درمانش انجام میشه و سوابق بیماریهای قبلیش هم در دسترس خواهد بود ولی اگه کارت همراهش نباشه کار سخت میشه و آخر هم ممکنه یک فاکتور چندهزار دلاری بیاد درخونش.
خدماتی که کارت درمان ازشون حمایت نمیکنه به قرار زیر هست.
- دندان: البته کودکان تا 10 سال میتونن با داشتن این کارت دندانهای خود رو معالجه کنند.
- زیبایی
- چشم: که باز هم کودکان تا 18 سال و سالمندان از 65 سال از این قاعده مستثنی هستند.
اینجا اگه کسی مشکل دندون پیدا کنه باید زندگیشو بده. برای یک عصب کشی و پر کردن و روکش کردن دندان تا 3000 دلار پول میگیرند. به همین راحتی. حالا حساب کنید یکی ناگهان دچار مشکل دندان بشه. واقعا سخته. به همین خاطر از همون کودکی همه سعی میکنن شدیدا به دندونهاشون برسن و اکثرا دندونهای سالمی دارند.
راستی آمبولانس و اورژانس در این کشور رایگان نیست، و در هر شرائطی اگه آمبولانس خبر کنید، 125 دلار بعلاوه 1.75 دلار بازاء هر کیلومتر ازتون می گیرن. پس یکوقت بسرتون نزنه اگه سردی کردین زنگ بزنین 911 تا آمبولانس بفرستن.خلاصه این آمبولانسهای قشنگی که تو فیلما میبینید پول قشنگی هم میگیرند.
- بیماری در صورت مسافرت به استانهای دیگر در کانادا و آمریکا:
اگه کسی در صورت سفر به استانهای دیگر مریض بشه، بعضی درمانگاهها هستند که با همون کارت درمانی استان کبک مریض رو رایگان ویزیت میکنن یا درمان میکنن ولی اگه این اتفاق نیافتاد، فاکتور رو بگیرید و بیارید به اداره بهداشت کبک بدین و همه پولتونو بگیرید.
- بیماری در صورت مسافرت به خارج از کشور:
اگر کسی در خارج از کانادا و آمریکا دچار مرض جدی شد، در هر صورت فاکتور رو میگیره و میاره به کبک و اداره بهداری اینجا به ازای هر روز بستری در بیمارستان حداکثر 100 دلار و هر روز بستری در کلینیک حداکثر 50 دلار رو برمیگردونه. البته اگه کسی مثلا بشنوه که فلان دکتر در فرانسه خوب کیسه صفرا عمل میکنه و به هدف عمل، مسافرت کنه پول بهش برگردونده نمیشه. در موقع مسافرت اگه از بیمه درمانی مسافرت استفاده کنید، بقیه پولی که دولت به شما نداده بهتون برگردونده میشه.( با آژانس مسافرتی مربوطه مشورت کنید)
در این کشور دارو فوق العاده گرونه، مثلا یک شربت سرفه ساده 20 دلار قیمتشه، ولی بیمه ای به نام بیمه خدمات داروئی وجود داره. کسی که برای اولین بار کارت خدمات درمانی میگیره بطور اتوماتیک بیمه خدمات داروئی هم میشه. با استفاده از همون کارت خدمات درمانی. دولت 67 درصد قیمت دارو رو پرداخت میکنه و بقیه با شماست.
استفاده از بیمه خدمات داروئی به شرح ذیل هست:
در هر ماه اگه دفعه اول خواستین نسخه ای رو بگیرین باید 14.5 دلار بعلاوه 33 درصد قیمت واقعی داروها در نسخه رو بدین. اگه تو همون ماه خواستین نسخه رو تجدید کنید دیگه دوباره 14.5 دلار گرفته نمیشه و فقط 33 درصد قیمت داروها گرفته میشه. البته این هم محدودیت داره و بیمه خدمات داروئی فقط درسال تا 900 دلار شمارو ساپورت میکنه و بیش از اون باید خودتون همه مبلغ رو پرداخت کنید. دکترهای اینجا هم مثل دکترهای ایران نسخه رو پر دارو میکنن، این بیماری در بین تمام پزشکان دنیا مسریه ولی اینجا آنتی بیوتیک براحتی به مریض نمیدن، پنی سلین که باید نزدیک مرگ باشه تا بدن.
من حساب کردم داروهایی که از ایران با خودمون آوردیم اگه از اینجا میخواستیم بخریم باید 1000 دلار پول میدادیم. کلشون رو آزاد از ایران 50 هزار تومن پول دادم، ایران از لحاظ دارو و قیمت دارو واقعا بهشته.
سیستم بهداشت کانادا از کمبود پزشک و حتی پرستار رنج میبره. چرا که نظام آموزش پزشکی کشورهایی مثل ایران رو قبول ندارند. پزشکی که از ایران میاد حتی اگه متخصص هم باشه باید یک دوره حدود سه سال رو طی کنه و امتحانات خاصی بده و قبول بشه تا بعنوان پزشک عمومی بتونه اینجا کار کنه. بهمین جهت وقتی وارد درمانگاه میشید باید معمولا از یکساعت تا 5 ساعت منتظر بمونید تا نوبتتون بشه.
اینجا براحتی نمیتونید سرتونو بندازید پایین و برید مطب پزشک متخصص بشینید تا معاینتون کنه، حتما باید یک پزشک عمومی شما رو به پزشک متخصص معرفی کرده باشه.

۶ نظر:

Bye Bye Canada گفت...

سلام مهندس. چطورین؟

قسمت اول متننت خیلی‌ قشنگ و واقعی‌ بود.

دستت درد نکنه.

خداحافظ کانادا

Unknown گفت...

این قوانین فقط در مورد استان کبک هست. در مورد استانهای بی سی و آلبرتامتفاوت می باشند.

Unknown گفت...

سلام

عجب مثال قشنگی بود !!! واقعا تا به حال به مهاجرت این شکلی نگاه نکرده بودم. واقعا طرز فکرم رو عوض کردی آقای مهاجر.
بحث پزشکی مثل اینکه واقعا درد سر سازه. قیمت ها و صف های دراز آدم رو میترسونه.
ممنون از اطلاعات خوبتون.

امیدوارم شما و خانوادتون همیشه صحیح و سلامت باشید.

Unknown گفت...

سلام

واقعا مرثی!
اطلاعات عالیه مثل همیشه

یک سوال : داروهایی که با خودتون از ایران بردید موقع ورود محدودیتی به لحاظ نوع و تعداد ندارن.

یعنی میشه مثلا قرص پانادول یا مسکنهای کدیین دار رو که اینجا مثل نقل و نبات میفروشن اونجا آورد؟

با توجه به اینکه برای این داروهای خرید آزاد ( O.T.C.) نمیشه نسخه پزشک تهیه کرد.

Unknown گفت...

تشبیه بسیار درستی از " مهاجرت" کردید. با تشکر.

Mohaj Canada گفت...

آره قدیمی جان، اگه داروهای استاندارد برای مصرف خودتون باشه میشه کسی هم کاری نداره.