چلوکباب آمریکایی

دیروز ما رفتیم مال داش جون کندی، وااای که چقدر بزرگ بود، چقدر خرید کردیم. قیمتها بسیار مناسب. انواع و اقسام اجناس رو که بگی داشت کلی خرید کردیم. تازه یک قسمتی هم داشت که کسی که زیاد خرید کرده بود بهش چلوکباب ایرانی میدادن ما جای شما خالی رفتیم و یک پرس با کوبیده اضافی زدیم تو رگ. امشب هم قراره بریم کنسرت اندی به مناسبت شب چله و کلی حال کنیم. فردا چیکار کنیم؟ آها یادم اومد قراره با سیما جون و رامین جون و غضنفر جون بریم سالن ایروبیک. امشب من حالم اصلا خوب نیست گمونم از مک دونالدها باشه آخه جاتون خالی تا خرخره خوردم.

تو ایران که بودم خیلی از وبلاگها رو که میخوندم از این دست بودن و دید درستی از کانادا به دست خوانندگان ایرانی نمیدادن. همه تو ایران اینارو میخوندن دلشون واسه کانادا تاپ تاپ میزد. آخه کی میرم مصاحبه. وای مدیکالم کی میاد و ...

زمانی که خودم اومدم و بعنوان تقریبا اولین نفرها واقعیت زندگی اینجارو نوشتم یک سری از همین بالاییها اومدن و بدوبیراه گفتن. نمیدونستم واقعا چرا و تعجب کرده بودم. نمیدونم بعضی از ما عقده حقارت داریم که همش مرغ همسایه برامون غازه؟ یا کانادا اومدن انقدر افتخار داره که بخوایم حتی تو وبلاگ هم براش قمپز در کنیم تا اونایی که اونور هستن دلشون بسوزه.

آقا من الان که اینجام به شمایی که ایران هستین حسودی میکنم.

اینجا دو پر جعفری میخریم 1000 تومن یک عدد سیب میخریم 750 تومن برا شب چله هوس انار کردیم خواستیم بخریم دیدیم 2 تا دونه بیشتر نمیارزه بخریم دونه ای 3400 تومن.

میخوایم یک دکتر عمومی خانواده پیدا کنیم از بس دکتر کمه همه ناز میکنن. بچه یک گلودرد ساده بگیره نصف شب و تب کنه عزا میگیریم. ببریمش کلینیک با تب 40 درجه بعد 2 ساعت که نوبتمون بشه بعد تازه دکتر بفهمه تبش کمتر از 3 روزه ادامه داره میگه برین خونه دوا هم نمینویسه و بچه باید تو تب بسوزه تا یا خوب شه خودبخود یا دوباره بریم پهلو دکتر.

دکتر متخصص بخوای بری قبولت نمیکنه میگه باید دکتر خانواده بنویسه، اونم بنویسه و بری وقت میده حداقل برا سه ماه دیگه.

پیتزاهاشون آشغاله. نونه و روش سس مالیدن دو پر کالباس و دو پر قارچ و کمی پنیر. چلوکباب تهرون خودمونو به 100 تا مکدونالد نمیدم که حتی مزه همبرگرهای ایران از این بهتره. مهد کودک برا بچه پیدا نمیشه باید روزی 35 دلار بدی.

نمیخوام بگم که همه چیزشون بده، خیلی برنامه های عالی هم دارند ولی منظور من اینه که این چیزا تعریف داشتن؟؟ که بخوای تو وبلاگ پزشونو بدی؟

الحمدلله الان دیگه اوضاع فرق کرد و کسانی که میان اینجا واقعیتهای اینجا رو برای مردم ما بهتر مینویسن. کافیه وبلاگ کسانی که جدیدا اومدن رو بخونید دیگه ازون خالی بندیها خبری نیست. راستشو بخواین کسانی که میان اینجا چند ماهه اول تو شوکن که اینجارو چطور با چیزی که ازش در ذهنشون ساخته بودن مطابقت بدن.

جدای از سیاست ، ما مردم ایران از نظر فرهنگی غذا و خوراک، فرهنگ ارتباط جمعی و ... بهترینها رو در ایران داریم که این کاناداییها خوابشم نمیبینن. اینجا شاید برای مردم کشورهای فقیر اروپای شرقی و آفریقا بهشت باشه ولی برای ما ایرانیها چیزی جز یک حیاط خلوت نیست و بس. ما ایرانیها قدر چیزهایی رو که داریم نمیدونیم بعد میایم اینور و با حسرت اونورو نگاه میکنیم و بعضیامون برای جبران شروع میکنیم تو وبلاگامون خالی بندی از زندگی در اینور دنیا. بعد جالبه همین خالی بندای اینور آهسته میرن و آهسته میان و جواب سلام هموطناشونو نمیدن که مبادا لو بره جناب آقای در وبلاگ ذکر شده مدیر عامل، کجا کار میکنن. !!

اینو به تو که دلت برا اومدن مدیکال و ویزات داره تاپ تاپ میزنه میگم، عزیزم مهاجرت مثل یک کوهه که داری از دور بهش نزدیک میشی و هی میگی چرا نمیرسم. خوب الان رسیدی باید چیکار کنی؟ باید از ماشین پیاده شی، کفشها کوه نوردیتو بپوشی و حالا از کوه پیاده بری بالا. بری و بری و بری. تلاش میخواد، کوشش میخواد نترسیدن از کم شدن عدد حساب بانکی میخواد. اگه کسی قراره بیاد اینجا بره یک کاری که تو ایران براش عار بود و نمیکرد بکنه و تازه چلوکبابی که تو ایران میخورد اینجا نتونه بخوره خوب این یعنی چی؟ اومدن اینجا پس چه فایده ای داشته براش؟

اینارو میگم که آماده بیاین.

بهر حال اومدن اینور هم یک تجربه است مگه آدم چند بار به دنیا میاد؟ بیاد اینجارم ببینه بد نیست.